12 theorieën die kunnen verklaren dat oefening uitvalt

De volgende lijst verkent twaalf van de meest invloedrijke theorieën die voortkomen uit de studie van oefenpsychologie. Hoewel deze theorieën inzicht bieden in het bewegingsgedrag, spreken ze mogelijk niet iedereen aan. Misschien ligt de sleutel om te begrijpen waarom we worstelen met de trainingsgewoonte in alle volgende concepten ...

1. Fasen van Verandertheorie

Deze theorie, voorheen bekend als het Transtheoretical Model of Change, werd in 1983 gecreëerd door James Prochaska en Carlo Di Clemente en suggereert dat mensen zes stadia van verandering doormaken. Van niet nadenken over verandering tot het volledig adopteren van een nieuw gedrag, deze theorie is gebruikt in een breed scala aan contexten, waaronder verslavingen, lichaamsbeweging en gezondheidszorg. Het maakt het ook mogelijk om heen en weer te bewegen, dit continuüm van verandering dat mogelijk terugvalt in de precontemplation fase na te denken dat we oefening een gewoonte hebben gemaakt.

Fase één, pre-contemplatie, treedt op wanneer we niet eens een verandering overwegen (zelfs als anderen denken dat we dat zouden moeten). Fase twee, contemplatie, vindt plaats wanneer we beginnen te denken aan verandering en worden gevolgd door de derde fase, voorbereiding. Deze fase vindt meestal dat de wisselaar zich klaarmaakt om de volgende stap in actie te zetten, de vierde fase. Actie is de fase waarin oefening begint; roken stopt, of nagelbijten stopt. Onderhoud, de vijfde fase, vindt plaats wanneer we ons voor meer dan 6 maanden aan de verandering hebben verbonden, wanneer ten slotte het nieuwe gedrag een tweede natuur wordt die leidt tot de laatste fase, beëindiging.

2. Sociale leertheorie

Social Learning Theory is ontwikkeld door Alfred Bandura in 1961 en suggereert dat gedrag geconditioneerd is en wordt gemotiveerd door verschillende stimuli, onze reacties en het leren van onze omgeving. Wat meer is, als we een bepaald gedrag genoeg observeren en versterkt worden om dit te doen, zullen we het vaker doen.

Als we bijvoorbeeld opgroeien in een gezin waar beide ouders fysiek actief zijn, hebben we de neiging om zelf actief te zijn. Als we bovendien in een samenleving leven die fysieke activiteit viert, kunnen we doorgaan met oefenen vanwege het positieve rendement (zoals minder lichaamsvet, meer energie en de positieve opmerkingen die volgen).

3. Theorie van beredeneerde actie

In 1967 formuleerden Martin Fishbein en Icek Ajzen deze theorie om te helpen verklaren hoe onze attitudes en percepties betrekking hebben op onze acties. De theorie stelt dat als we geloven dat er een positieve uitkomst van ons gedrag zal zijn, we ons zullen bezighouden met dat gedrag. Naast onze houding speelt ons sociale ondersteuningssysteem een ​​grote rol in hoe we ons gedragen.

Als we bijvoorbeeld geloven dat bewegen tijdverspilling is en een praatje maken met een groep mensen die liever naar de kroeg dan naar de sportschool gaat, is de kans groot dat we de training voor een bord nacho's afstaan. Helaas, als we een gezonde verandering willen maken, moeten we misschien onze overtuigingen uitdagen over trainen en een groep mensen vinden die het zullen ondersteunen om succesvol te zijn.

4. Theorie van gepland gedrag

Na de Theory of Reasoned Action ging Icek Ajzen in 1985 schurken en suggereerde dat er een stuk ontbrak in zijn oorspronkelijke theorie, een perceptie van controle. In de Theory of Planned Behavior zijn niet alleen onze persoonlijke attitudes en sociale druk een factor, onze perceptie van hoeveel controle we hebben over het nemen van deze beslissing is van invloed op de vraag of we het doen of niet. Maar wacht ... er is meer! good intentions to change. De 3 genoemde factoren leiden alleen tot goede bedoelingen om te veranderen. Tussen intenties en verandering is er de hoeveelheid tijd die het kost om deel te nemen aan dat gedrag dat zijn 'succes maakt of verbreekt.

Daarom, als we een positieve houding tegenover lichaamsbeweging hebben en vasthouden aan een menigte die een goede training waardeert, maar geloven dat we geen tijd hebben (een van de meest populaire redenen om niet te oefenen), is de kans groot dat we onze trainingen uitstellen tot morgen . Omgekeerd, als alle factoren op elkaar zijn afgestemd, kunnen we ons oefenprogramma op maandag beginnen. Als het vrijdag is, is de tijd tussen intentie en gedrag minder en is de kans groot dat we naar die yogaklas gaan. Verleng die startdatum echter verder en onze kansen beginnen te verminderen.

5. Health Belief Model

Dit model werd in het begin van de jaren vijftig ontwikkeld door een groep sociale wetenschappers die probeerden te achterhalen waarom mensen zich niet bezighouden met activiteiten voor gezondheidspreventie (zoals oefeningen en screeningen van de gezondheid). De basis van dit model omvat 2 factoren; ten eerste, de wens om ziekte te voorkomen of te herstellen door de activiteit te doen en ten tweede, de overtuiging dat de activiteit of gezondheidsactie tot dit resultaat zal leiden.

Bovendien zijn er 6 aanvullende overtuigingen toegevoegd aan de ontwikkeling van dit model. Om de adoptie van lichaamsbeweging succesvol te laten zijn, moeten we geloven dat we vatbaar zijn voor ziekte, we moeten de mogelijke ernst van een dergelijke ziekte geloven en we moeten geloven dat we baat zullen hebben bij lichaamsbeweging. Moeten we dit geloven, dan moeten we nu geloven dat de effectiviteit zwaarder moet wegen dan de belemmeringen (dat wil zeggen, kosten, ongemak, tijd). Als we de voor- en nadelen afwegen en vinden dat de barrières minder zijn dan het risico op ziekte, bevinden we ons in onze eerste Pilates-klas. De laatste overweging van potentiële gebruikelijke oefeningen is ons algehele vertrouwen in het uitvoeren van de oefening en het bijblijven.

6. Maslow's Hiërarchie van Behoeften

Abraham Maslow, in zijn zoektocht om menselijk gedrag te verklaren, ontwierp zijn piramide van menselijke behoeften in 1943. Zijn hiërarchie van behoeften suggereert dat alle mensen naar het volgende niveau van behoeften gaan zodra we de vorige hebben volbracht. Dit model helpt ons te begrijpen waarom een ​​campagne met "gezond eten" mensen misschien niet meer wortels laat eten wanneer ze niet weten waar hun volgende maaltijd vandaan komt of waarom niemand onze "gratis persoonlijke training" -update in een gesubsidieerde woning beantwoordt eenheid.

De eerste fase, gelegen aan de onderkant van de piramide, omvat de biologische en fysiologische behoeften zoals voedsel, water, warmte en slaap. De tweede heeft betrekking op veiligheidsbehoeften zoals vrijheid van angst, veiligheid, wet en orde. De derde omvat liefde en verbondenheid die leidt tot de intimiteit en verbondenheid die we krijgen van familie en vrienden. Het vierde niveau heeft betrekking op achtingbehoeften zoals respect, status, meesterschap en onafhankelijkheid. Ten slotte is niveau 5, gelegen aan de top van de piramide, de behoefte aan zelfverwezenlijking die de realisatie van persoonlijk potentieel en zelfgroei omvat.

7. Zelf-werkzaamheidstheorie

In 1997 definieerde Albert Bandura self-efficacy als het geloof dat we hebben in onze capaciteit om bepaalde taken uit te voeren. Om iemands zelfeffectiviteit te vergroten, moeten twee dingen aanwezig zijn; ten eerste, het geloof dat we onze acties onder controle hebben en ten tweede dat onze acties opzettelijk worden gedaan. Daarnaast suggereert Bandura dat er vier belangrijke elementen zijn voor het opbouwen van onze self-efficacy, waaronder een succesvolle ervaring, het observeren van succes bij anderen (dwz een zuster die de oefening succesvol heeft toegepast), verbale aanmoediging van anderen (dwz coaches, ouders, rolmodellen), en een interesse in de oefening.

Het is belangrijk om dit te overwegen bij het nemen van onze eerste stap naar een trainingsprogramma. Als we niet het gevoel hebben dat we de controle hebben of invloed hebben op onze trainingservaring, is de kans groot dat we niet zullen deelnemen of kort daarna zullen stoppen. De sleutel tot het oefenen van motivatie en therapietrouw, volgens deze theorie, is om een ​​gevoel van geloof in onszelf te creëren dat we de controle hebben en een positieve ervaring voor onszelf zullen creëren.

8. Persoonlijke beleggingstheorie

The Theory of Personal Investment, gemaakt door Martin Maehr en Larry Braskamp in 1986, suggereert dat mensen alleen hun best zullen doen als ze denken dat ze iets terug zullen krijgen voor hun harde werk. Bovendien beïnvloeden onze percepties, overtuigingen en attitudes onze betekenis en evaluatie van wat we terug krijgen van onze investering.

Als we bijvoorbeeld geloven dat het 8 tot 12 weken duurt om af te vallen en we die resultaten niet binnen de toegestane tijd zien, is de kans groot dat we het programma verlaten. Dit kan helpen om de uitval voor diëten en trainingsprogramma's te verklaren. De sleutel om hieraan vast te houden, is misschien dat we onze verkeerde overtuigingen over lichaamsbeweging en voeding aanpakken en een reeks realistische verwachtingen scheppen.

9. Sociale cognitieve theorie

De Social Cognitive Theory, zoals voorgesteld door Albert Bandura in 1986, kijkt naar onze sociale context en relatie tussen ons, onze omgeving en ons resulterende gedrag. Zoals vele andere theorieën, gelooft deze dat onze ervaringen, invloeden en verwachtingen uit het verleden een grote rol spelen in onze betrokkenheid bij bepaald gedrag. Factoren zoals onze geleerde ervaringen, onze sociale omgeving, ons vermogen om te presteren en onze blootstelling aan rolmodellen hebben invloed op onze beslissing om te gaan joggen of meer salades te eten.

Bovendien, als we positieve resultaten van ons oefenprogramma verwachten en het zelfvertrouwen (of de zelfeffectiviteit) hebben om te starten en door te gaan, kunnen we succesvol worden in het volgen van ons nieuwe joggingprogramma. Helaas zijn er veel mensen die zich geen plezier herinneren tijdens de gymles op de middelbare school, wat ons kan helpen te begrijpen waarom sommige sporten als volwassenen en andere niet.

10. Oefen zelfschiettheorie

Een zelfschema is een serie verhalen die we onszelf vertellen op basis van onze geschiedenis en ervaringen in een bepaalde context. Als we bijvoorbeeld zijn opgegroeid met sporten, kan ons zelfschema meer betrekking hebben op de identiteit van de atleet dan op de boekenwurm. Zelf-schema's kunnen een neiging tot vooringenomenheid veroorzaken en kunnen leiden tot zelf-bestendig gedrag. De boekenwurm op school die nog nooit heeft gespeeld, kan geloven dat ze niet atletisch zijn en nooit aan georganiseerde of recreatieve sport zullen deelnemen.

Een studie aan de Universiteit van Victoria in 2008 onderzocht een groep vrouwen van middelbare leeftijd die zich identificeerden als niet-sporters en hun ervaringen met groepsfitness. Interessant is dat veel vrouwen aangaven zich geïntimideerd te voelen in de sportschool door de 'fitness'- of' spandex'-mensen die hen ertoe brachten om niet deel te nemen. Hun zelfschema's omvatten geen participatie van oefeningen en vormden een barrière voor participatie van volwassenen als volwassenen van middelbare leeftijd.

11. Zelfbeschikkingstheorie

Edward Deci en Richard Ryan vonden bij hun onderzoek naar motivatie in het midden van de jaren tachtig dat intrinsieke factoren (interesses, gevoelens en zelfontplooiing) een rol spelen bij het motiveren van ons om onze hardloopschoenen meer aan te rijgen dan de extrinsieke factoren zoals geld en sociale beloningen.

Als we bedenken dat de meest voorkomende motivaties om te trainen en het dieet betrekking hebben op meer externe beloningen (bijvoorbeeld afvallen en er goed uitzien), is het logisch dat zovelen van ons afhaken en oud gedrag hervatten. De sleutel tot vasthouden aan lichaamsbeweging is een focus op de intrinsieke voordelen zoals verhoogde energie, kracht en gezondheid in plaats van hoe we eruit zien.

12. De leuke theorie

Na het doornemen van elf theorieën die enig licht kunnen werpen op het bewegingsgedrag, hebben we het beste bewaard voor het laatst. Hoewel deze theorie niet afkomstig is van de grote denkers van de academische wereld, zijn het waarschijnlijk de meest herkenbare en succesvolle theorieën bij het bevorderen van inspraak. Een initiatief van het autobedrijf Volkswagen, The Fun Theory, suggereert dat als de activiteit leuk is, mensen hieraan zullen deelnemen. for a few examples. Om een ​​beeld te krijgen van hoe leuk plezier kan zijn voor deelname aan fysieke activiteiten, bekijk The Fun Theory voor een paar voorbeelden.

Zoals personal trainers en fitness leaders kunnen beamen, als je in staat bent om lichaamsbeweging te doen, blijven mensen meedoen. Dus als plezier de held is in dit verhaal van inspanningsoefening, is verveling de schurk die onze beste bedoelingen zou kunnen belemmeren. Het is belangrijk om af en toe onze trainingen aan te passen om te voorkomen dat we ons vervelen met ons programma. Van het veranderen van de muziek- en trainingsroutine tot het integreren van meer afwisseling, verveeld raken met lichaamsbeweging is een zekere manier om van de oefeningskar te vallen.