12 Algemene huidaandoeningen tijdens de zwangerschap

Veel voorkomende huidaandoeningen waargenomen tijdens de zwangerschap kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën: hormoongerelateerd, reeds bestaand en zwangerschapsspecifiek. Normale hormonale veranderingen als gevolg van zwangerschap kunnen goedaardige (niet-kankerachtige) huidaandoeningen veroorzaken. Bestaande huidaandoeningen kunnen veranderen (verbeteren of verergeren) met zwangerschap. Ten slotte kan zwangerschap zijn eigen zwangerschapsgerelateerde huidziekten veroorzaken. Een minderheid van deze huidaandoeningen vereist specifieke behandelingen en follow-up na de bevalling. Omgekeerd vereist de meerderheid van deze huidaandoeningen alleen symptomatische behandeling en verdwijnen ze na de bevalling. Twaalf gemeenschappelijke huidaandoeningen tijdens de zwangerschap zijn ...

1. striae

Striae gravidarum, of striae, worden veroorzaakt door normale hormonale veranderingen die gepaard gaan met zwangerschap. De American Academy of Dermatology schat dat in het derde trimester striae optreedt bij 90 procent van de zwangere vrouwen. Gewoonlijk verschijnen striae als roodachtige of paarse lijnen of banden op de buik en kunnen na de zwangerschap verbleken tot bleek of vleeskleurig zijn. De vlekken kunnen ook verschijnen op de borsten, dijen, billen en bovenarmen. Ze verdwijnen meestal niet volledig.

Striae ontstaat wanneer het lichaam sneller groeit dan de huid, waardoor de elastische vezels net onder de huid afgebroken worden. Het is moeilijk om te bepalen wie striae zal ontwikkelen, maar risicofactoren zijn familiegeschiedenis van striae met zwangerschap, snelle gewichtstoename, het dragen van veelvouden, het dragen van grote baby's en het niet-wit zijn. Een reeks crèmes en oliën worden gebruikt om striae te voorkomen; er is echter geen wetenschappelijk bewijs dat deze effectief zijn.

2. Melasma

Melasma, ook bekend als chloasma of 'masker van zwangerschap', wordt veroorzaakt door normale hormonale veranderingen die gepaard gaan met zwangerschap. Het kan de meest cosmetisch lastige huidaandoening zijn die verband houdt met zwangerschap. De aandoening wordt gekenmerkt door bruin tot grijsbruin vlekken op het gezicht (wangen, neusrug, voorhoofd, kin en boven de bovenlip). De Amerikaanse Academy of Dermatology schat dat melasma tot 70 procent van de zwangere vrouwen treft. Risicofactoren voor de ontwikkeling ervan zijn familiegeschiedenis van melasma met zwangerschap en een donkere huid.

Blootstelling aan de zon zorgt ervoor dat melasma verergert. Bescherming tegen de zon met zonnebrandcrème en een hoed met een brede rand wordt aanbevolen. In de meeste gevallen verbetert of lost melasma postpartum (na de zwangerschap). Ernstige postpartummelasma kan worden behandeld door een dermatoloog met hydrochinon of tretinoïne en lokale steroïden. Chemische peelings, microdermabrasie en dermabrasie zijn procedures die worden uitgevoerd door een dermatoloog die ook kan worden gebruikt om melasma te behandelen.

3. Spider aders

Spataderen, ook bekend als spinangiomen, worden veroorzaakt door normale hormonale veranderingen en een verhoogd bloedvolume dat gepaard gaat met zwangerschap. Spataderen komen het meest voor op de benen en vertegenwoordigen verzamelingen van kleine gezwollen bloedvaten die vanuit een centraal punt uitsteken, die lijken op de benen van een spin. Ze kunnen ook voorkomen op het gezicht, de borst, de armen of de buik. Spataderen kunnen soms ongemakkelijk of pijnlijk zijn. Risicofactoren voor de ontwikkeling van spataderen zijn onder meer een familiegeschiedenis van spataderen met zwangerschap en het dragen van veelvouden.

Behandeling van spataderen kan bestaan ​​uit steun / compressiekousen, vitamine C, vermijden van kruisende benen, oefenen, de hoogte van de voeten en benen zo veel mogelijk, en slapen aan de linkerkant met een kussen achter de rug. De meerderheid van de spataderen lost drie tot vier maanden na de bevalling op. Spataderen die na de zwangerschap aanhouden, kunnen worden behandeld met sclerotherapie of laserbehandeling.

4. Atopische dermatitis

Atopische dermatitis, ook bekend als eczeem, is een reeds bestaande huidaandoening die tijdens de zwangerschap kan verbeteren of verergeren. Het wordt vaak gediagnosticeerd in de kindertijd en bijna de helft van alle individuen blijft met tussenpozen symptomen vertonen als volwassene. De aandoening wordt gekenmerkt door intermitterende droge huidvlekken die meestal ontstoken en jeuken. De plekken kunnen overal op de huid voorkomen, maar verschijnen meestal op de hoofdhuid, het voorhoofd en de wangen.

Atopische dermatitis is niet besmettelijk, maar krassen op aangetaste huidgebieden kan leiden tot een secundaire huidinfectie. Als de toestand verslechtert met de zwangerschap, zijn er maatregelen die verlichting kunnen bieden. Huidverzorgingstips omvatten het vermijden van zweten (indien mogelijk); douches of baden moeten kort zijn met lauw water; frequente en genereuze toepassing van vochtinbrengende lotions of crèmes; koele, natte kompressen om jeuk te verzachten; en het vermijden van triggers of irriterende middelen. Het gebruik van receptremedies moet worden besproken met een arts.

5. Psoriasis

Psoriasis is een reeds bestaande huidaandoening die kan verbeteren (60 procent), verergeren (20 procent), of hetzelfde blijven (20 procent) tijdens de zwangerschap. Psoriasis is een complexe inflammatoire huidaandoening die wordt gekenmerkt door rode, verhoogde en opgeruwde gebieden bedekt met witte of zilveren schaal. Het beïnvloedt meestal de huid van de ellebogen, knieën en hoofdhuid. De gewrichten kunnen ook worden beïnvloed door psoriasis en tot 30 procent van de patiënten wordt gediagnosticeerd met artritis psoriatica.

Uit voorzorg raden de meeste dermatologen en verloskundigen aan om psoriasismedicatie te stoppen voordat ze zwanger worden. Van de psoriasis-medicijnen acitretine (Soriatane), methotrexaat en tazaroteen (Tazorac) is aangetoond dat ze aangeboren afwijkingen veroorzaken. Tips om psoriasis veilig te behandelen tijdens de zwangerschap, zijn onder meer het aanbrengen van vochtinbrengende crèmes (vaseline of minerale olie), vermindering van stress, koele kompressen voor jeuk en lichttherapie (bijv. Natuurlijk zonlicht of fototherapie op het kantoor van een dermatoloog [de beste]). Kleine hoeveelheden van sommige actuele psoriasismedicijnen (niet tazarotene) zijn veilig om te gebruiken tijdens de zwangerschap en moeten worden besproken met een arts.

6. Huid Tags

Huidlabels zijn een reeds bestaande huidaandoening die typisch verslechtert met zwangerschap. Het zijn kleine, zachte, vleeskleurige huidgroei. Huidtags vertegenwoordigen overmatige groei van de buitenste laag van de huid, de epidermis. Ze komen meestal voor in gebieden waar de huid tegen huid of kleding wrijft, zoals oogleden, nek, liezen, bovenborst, buik, onder de borsten en oksels. Helaas kunnen deze huidgroei niet worden voorkomen. Het goede nieuws: huidtags zijn goedaardig (niet kanker) en hebben geen invloed op de zich ontwikkelende foetus.

De meeste skin-tags verdwijnen uiteindelijk na de bevalling. Persistente tags kunnen op verschillende manieren worden verwijderd door een dermatoloog (skin specialist) of primary care arts (PCP). Ze kunnen met een schaar worden afgeknipt of een hechtdraad (stitch) kan aan de smalle basis worden geplaatst. De tags kunnen worden verwijderd door te bevriezen met vloeibare stikstof. Ten slotte kunnen ze worden verwijderd door cauterisatie, een medische procedure die warmte gebruikt om de skin-tags te vernietigen. Er zijn geen aanwijzingen dat skin-tags besmettelijk zijn of dat het verwijderen ervan zorgt voor meer ontwikkeling.

7. Jeukende urticariële papels en zwangerschapsborden

Jeurturige urticariële papels en zwangerschapsplaques (PUPPP) zijn de meest voorkomende zwangerschapgerelateerde abnormale huidaandoeningen. De chronische rode, hobbelige uitslag geassocieerd met PUPPP verschijnt aanvankelijk op de buik en breidt zich nu en dan uit naar de armen en benen. Het gezicht wordt meestal niet beïnvloed door PUPPP. De uitslag verschijnt meestal in het derde trimester van de zwangerschap en wordt gekenmerkt door extreme jeuk. De laesies van PUPPP gaan vaak gepaard met striae.

De oorzaak van PUPPP is onduidelijk. Het is niet besmettelijk en heeft geen invloed op de zich ontwikkelende foetus. De huidaandoening komt vaker voor bij eerste zwangerschappen en tijdens een meervoudige zwangerschap (tweelingen en tripletten). Er is geen specifieke behandeling voor PUPPP, maar jeuk (het meest prominente symptoom) kan worden behandeld met vochtinbrengende crèmes, orale antihistaminica (difenhydramine [Benadryl] en cetirizine [Zyrtec] zijn veilig), lokale steroïden (bijv. 1-procent hydrocortisoncreme), koele kompressen en havermoutbaden. De aandoening verdwijnt meestal een tot twee weken na de bevalling.

8. Prurigo van de zwangerschap

Prurigo van zwangerschap is een zwangerschapgerelateerde abnormale huidaandoening die wordt gekenmerkt door een jeukende huiduitslag die bestaat uit papels (een afgebakende, vaste huidhoogte zonder zichtbaar vocht dat niet meer is dan 1 centimeter in diameter). Andere namen voor prurigo van de zwangerschap zijn prurigo gestationis, papulaire dermatitis zwangerschap en jeukende folliculitis. De aandoening is goedaardig (niet-kankerachtig) en is gemeld in alle trimesters van de zwangerschap. De laesies verschijnen voornamelijk op de armen, benen, schouders en buik.

De oorzaak van prurigo tijdens de zwangerschap is onbekend. Het is een klinische diagnose, omdat er definitieve diagnostische tests zijn. Er zijn geen nadelige effecten op de moeder of foetus gemeld met prurigo tijdens de zwangerschap. Behandelingen voor prurigo van zwangerschap richten zich op de bijbehorende jeuk. Antihistaminica (bijv. Diphenhydramine [Benadryl] of cetirizine [Zyrtec] en medium potentie topische steroïden op recept (bijv. Betamethason) kunnen worden gebruikt om jeuk te verlichten De aandoening verdwijnt meestal enkele weken na de bevalling.

9. Cholestasis of Pregnancy

Cholestasis of pregnancy is een zwangerschapgerelateerde abnormale huidaandoening die wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van ernstige gegeneraliseerde jeuk in de huid tijdens het derde trimester van de zwangerschap. Geelzucht (gele verkleuring van de huid) kan al dan niet in verband worden gebracht met de ziekte en de ziekte is de op één na meest voorkomende oorzaak van geelzucht tijdens de zwangerschap. Er zijn meestal geen huidlaesies geassocieerd met cholestasis van zwangerschap. Een familiegeschiedenis van de ziekte komt vaak voor en wordt geassocieerd met tweelingzwangerschappen.

De etiologie van cholestase tijdens de zwangerschap is niet vastgesteld. Laboratoriumonderzoek onthult cholestase (verhoogde galzuur- en alkalische fosfatase-bloedspiegels met of zonder verhoogde bilirubinespiegels). Cholestasis van zwangerschap is niet ongevaarlijk en kan leiden tot voortijdige bevalling, laag geboortegewicht en intra-uteriene foetale sterfte. Milde jeuk kan worden behandeld met orale antihistaminica. Ernstige gevallen vereisen behandeling met ursodiol (Actigall) om jeuk te verlichten, cholestase te verbeteren en negatieve foetale uitkomsten te verminderen.

10. Pemfigoid Gestationis

Pemphigoid gestationis is een zwangerschapgerelateerde abnormale huidaandoening die wordt gekenmerkt door een intens jeurige (jeukende) bijenkorfachtige uitbarsting die gespannen blaren vormt. In 50 procent van de gevallen zijn de laesies aanwezig op de buik (voornamelijk rond of nabij de navel (navel)). Pemphigoid gestationis is een auto-immuunziekte (het lichaam valt zichzelf aan) en treedt meestal op in het tweede tot derde trimester van de zwangerschap. Personen met een voorgeschiedenis van de aandoening hebben een verhoogd risico op andere auto-immuunziekten (bijv. De ziekte van Graves [hyperthyreoïdie]).

De aandoening werd voor het eerst beschreven in 1872 als herpes gestationis, maar werd in 1982 omgedoopt tot pemphigoid gestationis. De aandoening komt meestal terug met daaropvolgende zwangerschappen met een eerder begin en een ernstiger klinisch verloop. De behandeling kan orale steroïden omvatten, die mogelijk moeten worden verhoogd rond het tijdstip van levering. Andere behandelingsopties kunnen lokale steroïden, orale antihistaminica en plasmaferese (een behandeling voor auto-immuunziekten) omvatten.

11. Impetigo Herpetiformis

Impetigo herpetiformis is een zeldzame zwangerschapgerelateerde abnormale huidaandoening die wordt gekenmerkt door een acute uitbarsting van pustuleuze psoriasis. De laesies (steriele pus gevulde blaren op een rode basis) beginnen meestal in de plooien van de armen, benen en liezen en verspreiden zich naar de romp. Impetigo herpetiformis komt het meest voor tijdens het derde trimester van de zwangerschap bij vrouwen zonder voorgeschiedenis van psoriasis. De ziekte kan terugkeren met daaropvolgende zwangerschappen met een eerder begin en een ernstiger klinisch beloop.

Pruritis, of jeuk, is meestal geen symptoom van impetigo herpetiformis. Constitutionele symptomen zoals koorts, misselijkheid, braken, diarree en vergrote lymfeklieren kunnen optreden bij de huidlaesies. Complicaties van de ziekte kunnen infectie, sepsis (een levensbedreigende bacteriële bloedinfectie) en hypocalciëmie (lage bloedcalciumspiegels) omvatten. De behandeling bestaat uit orale steroïden (bijv. Prednison) en antibiotica voor infectie. De ziekte geeft een verhoogd risico op foetale dood en verdwijnt typisch na de bevalling.

12. Jeuk bij folliculitis bij zwangerschap

Pruritische folliculitis van de zwangerschap is een zwangerschapgerelateerde abnormale huidaandoening die wordt gekenmerkt door kleine, rode pusgevulde letsels rond de haarzakjes op de romp en ledematen. Het komt meestal voor in het tweede tot derde trimester van de zwangerschap. De laesies, die steriel zijn, worden vaak verkeerd gediagnosticeerd als bacteriële folliculitis. In tegenstelling tot zijn naam, pruritis (jeuk) is niet een belangrijk symptoom van de aandoening.

De oorzaak van pruritische folliculitis tijdens de zwangerschap is onbekend. Er zijn geen meldingen van nadelige effecten voor de foetus. Behandelingsopties voor de ziekte omvatten topische steroïden, topische benzoylperoxide (Benzac) en ultraviolet B (UVB) lichttherapie. De aandoening verdwijnt spontaan na de bevalling van de foetus.