10 Veel voorkomende oorzaken van pijn in de heup

Heuppijn is een veel voorkomende klacht die door artsen wordt gezien. Het kan van invloed zijn op personen van elke leeftijd. In een onderzoek aan de Johns Hopkins Medical School meldde 14, 3 procent van de volwassenen van 60 jaar en ouder op de meeste dagen significante pijn in de heup gedurende de voorgaande 6 weken.

Heuppijn kan worden veroorzaakt door een breed scala aan problemen, waaronder artritis, verwondingen, samengedrukte zenuwen en andere problemen. Heuppijn is over het algemeen gelokaliseerd in een van de 3 gebieden van het lichaam: anterieure (voorste) heup en lies, achterste (achter) heup en bil, of laterale (zij) heup. De 10 meest voorkomende oorzaken van heuppijn zijn ...

1. Bursitis

Bursitis is een ontsteking van kleine, met vocht gevulde holtes die de botten, spieren en pezen dicht bij de gewrichten beschermen. Deze zakken worden bursae genoemd. Bursae bevinden zich in de buurt van grote gewrichten zoals de schouder, knie, enkel, elleboog en heup. Ze helpen wrijving rond of in de buurt van een verbinding te verminderen. De etiologie van bursitis is overmatig gebruik of direct trauma aan een gewricht. Het is de meest voorkomende oorzaak van heuppijn.

Er zijn 2 grote slijmbeurzen in die heup die kunnen worden ontstoken. De ene bevindt zich in de buurt van de grotere trochanter, het benige punt van de heup. Ontsteking van de bursa in dit gebied wordt trochanteric bursitis genoemd. De aandoening wordt gekenmerkt door laterale heuppijn. De iliopsoas slijmbeurs is de andere grote heup slijmbeurs en bevindt zich in de heup. Ontsteking van de slijmbeurs in dit gebied wordt genoemd iliopsoas bursitis, die minder vaak voorkomt dan trochanteric bursitis. De aandoening wordt gekenmerkt door voorste heup- of liespijn.

2. Artrose

Artrose is de meest voorkomende vorm van artritis. Het vertegenwoordigt een ontsteking van botten en gewrichten. De ontsteking veroorzaakt een geleidelijke verslechtering van het kraakbeen aan de uiteinden van de botten in de gewrichten. Artrose kan elk gewricht in het lichaam beschadigen, maar treft meestal de handen, knieën, heupen en wervelkolom. De ziekte is progressief (verergert geleidelijk na verloop van tijd) en heeft geen genezing. Het is een van de meest voorkomende oorzaken van heuppijn bij personen ouder dan 65 jaar.

Heuppijn veroorzaakt door artrose is vaak gelokaliseerd in de voorste heup en lies. Omdat kraakbeen weggesleten is, komt de kop van het dijbeen (dijbeen) in direct contact met de binnenste holte van de heup. Het tegen elkaar wrijven van deze botten leidt tot pijn. Symptomen kunnen een constante, diepe pijn in de heup en stijfheid zijn die de neiging heeft om te verergeren bij langdurig staan.

3. Heupbreuk

Een heupfractuur is een medisch noodgeval en kan complicaties hebben die levensbedreigend kunnen zijn, daarom is deze fractuur onmiddellijk geopereerd. Het risico op een heupfractuur neemt toe met de leeftijd. Oudere mensen hebben een verhoogd risico op een heupfractuur door leeftijdsgebonden dunner worden en verzwakking van het bot (osteoporose). Osteoporose treft vooral vrouwen, maar mannen ouder dan 65 jaar lopen ook risico op de ontwikkeling van osteoporose.

Jongere zeer actieve personen kunnen vatbaar zijn voor stressfracturen van de heup. Stressfracturen zijn kleine, onmerkbare scheuren in het bot. Heup stressfracturen worden veroorzaakt door herhaalde high-impact activiteiten. De blessure veroorzaakt meestal pijn in de voorste heup of lies die slechter wordt met de activiteit. De diagnose kan moeilijk zijn, omdat sommige heup stressfracturen niet op traditionele röntgenfoto's verschijnen. Botscans en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) zijn vaak nodig voor een nauwkeurige diagnose.

4. Tendinitis

Tendinitis wordt gekenmerkt door een ontsteking van een pees. Een pees is weefsel dat spieren aan botten hecht. Tendinitis kan elke pees in het lichaam beïnvloeden, maar komt meestal voor rond de schouders, ellebogen, polsen, knieën en heupen. Het is een veel voorkomende sport-, hobby- en beroepsletsel en de etiologie is meestal overmatig gebruik. Een ontstoken pees heeft een verhoogd risico op scheuren, wat chirurgisch herstel zou vereisen.

Heuppeontitis wordt vaak iliacus tendinitis of iliopsoas tendonitis genoemd. De iliacus en iliopsoas spieren buigen de heup en worden verbonden door een pees aan de bovenkant van het dijbeen (dijbeen). Mensen met een hoog risico op dit type peesontsteking zijn balletdansers, gymnasten, oudere personen met een ongelijke of onstabiele gang en lange afstandslopers. De aandoening wordt gekenmerkt door voorste heup- en liespijn. Een hoorbare knal is te horen wanneer de heup is gebogen of verlengd.

5. Osteonecrose

Osteonecrose is een aandoening die resulteert in de dood van botweefsel door een verlies van bloedtoevoer. Het culmineert vaak in de ineenstorting van het bot. Andere namen voor osteonecrose zijn avasculaire necrose, aseptische necrose en ischemische necrose. De ziekte kan enkele of meerdere botten beïnvloeden. Gemeenschappelijke plaatsen van de ziekte zijn de heupen, knieën, schouders en enkels. Osteonecrose van de kaak is zeldzaam en is in verband gebracht met het gebruik van bisfosfonaatmedicatie, die wordt gebruikt bij de preventie en behandeling van osteoporose.

Osteonecrose is meestal van invloed op de heup. Het beïnvloedt met name de kop van het dijbeen (dijbeen), dat een onderdeel is van het heupgewricht. Veel voorkomende risicofactoren voor de ontwikkeling van heuposteïnecrose zijn langdurig gebruik van hooggedoseerde steroïden en overmatige alcoholinname. Het komt het vaakst voor tussen de leeftijden van 40 en 65. Mannen ontwikkelen de ziekte vaker dan vrouwen.

6. Septische artritis

Septische artritis is een voortreffelijk pijnlijke infectie in een gewricht. Micro-organismen die in de bloedbaan reizen, kunnen een gewricht infecteren. Als alternatief kan een punctie of penetrerend letsel micro-organismen in een gewricht brengen. De ziekte kan worden veroorzaakt door bacteriële, virale of schimmelelementen. De meest voorkomende etiologie van septische artritis is de bacterie Staphylococcus aureus of stafylokok. De meest voorkomende gewrichten die septisch kunnen worden zijn de knieën en heupen.

Risicofactoren voor septische heuparthritis zijn 80 jaar of ouder zijn, diabetes, reumatoïde artritis, recente gewrichtschirurgie en heup- of knieprothesen. Anterieure heuppijn is een belangrijk symptoom van septische heuparthritis. Andere symptomen kunnen koorts en een gezwollen, rood en warm gewricht zijn. Drainage en antibiotica spelen een grote rol bij de behandeling van septische heuparthritis. Snelle diagnose en behandeling is vereist om gewrichtsdegeneratie en blijvende schade te voorkomen.

7. Hernia

Een hernia treedt op wanneer een deel van de darmen door een zwak punt in de buikwandspieren steekt. De meest voorkomende soorten hernia komen voor in de binnenste lies (inguinal), buitenste lies (femur), chirurgische incisies (incisie) en navel (navel). Hernia kan worden veroorzaakt door zwaar tillen, persen tijdens stoelgang, overgewicht en chronisch hoesten of niezen. De meeste hernia's moeten operatief worden hersteld.

Inguinale en femorale hernia's worden algemeen erkend als oorzaken van voorste heup- en liespijn. De pijn wordt eigenlijk genoemd, omdat deze structuren grenzen aan het heupgewricht. Sinds laat is meer aandacht besteed aan sportbreuken, die niet gemakkelijk voelbaar zijn (niet-palpabel). Sportbreuken worden ook wel atletische pubalgie genoemd. Deze hernia's kunnen chronische voorste heup- en liespijn bij atleten veroorzaken. De aandoening treft atleten in sporten zoals voetbal, ijshockey, worstelen en voetbal.

8. Ischias

Ischias vertegenwoordigt irritatie of ontsteking van de heupzenuw. Het is de grootste enkele zenuw in het menselijk lichaam en komt van de onderrug en komt net onder de billen naar beneden en loopt langs de achterkant van het been. Ischias is niet zozeer een diagnose, het is een symptoom van een onderliggende medische aandoening. Oorzaken van ischias zijn lumbale hernia, spinale stenose, piriformis syndroom en degeneratieve discopathie.

Een belangrijk symptoom van ischias is pijn in de voorste heup en bil. Andere symptomen van ischias kunnen lage rugpijn omvatten die over het been kan uitstralen en in de voet en tenen; tintelingen of gevoelloosheid in de onderste ledematen; en zwakte in been en voet. Symptomen van ischias komen meestal alleen aan één kant van het lichaam voor. De prognose van ischias is uitstekend, omdat de meeste mensen geen operatie nodig hebben en de episoden meestal binnen 6 weken verdwijnen.

9. Uitgedoofde kapitaal femoral epifyse

Gegesseerde kapitaal femorale epifyse is een zeldzame aandoening van de adolescente heup. Een epifyse is een gebied aan het einde van een lang bot. Om onbekende redenen glijdt de kop van het dijbeen (dijbot) achteruit in het heupgewricht en scheidt het van het hoofdgedeelte van het dijbeen. Het vertegenwoordigt eigenlijk een breuk van de groeischijf. De stoornis kan van invloed zijn op beide heupen bij maximaal 20 procent van de adolescenten. Risicofactoren voor uitgegleden kapitaal femorale epifyse omvatten mannelijk geslacht, obesitas, hypothyreoïdie, downsyndroom, vallen en trauma.

Heuppijn is een belangrijk symptoom van gederfde kapitaal femorale epifyse. De linkerheup wordt vaker aangetast dan de rechterheup. Andere symptomen kunnen zijn: kniepijn, een slap onderbroken lichaam, een naar buiten gekeerd been en een verminderd bewegingsbereik in de heup. De ernst van de ziekte kan worden gekenmerkt als mild, matig of ernstig. Complicaties van gederfde kapitaal femorale epifyse kunnen heup osteonecrose en heupartrose in het latere leven omvatten.

10. Meralgia Parasthetica

Meralgia parasthetica, ook wel Bernhardt-Roth syndroom genoemd, wordt veroorzaakt door compressie van de laterale femorale huidzenuw (een grote sensorische zenuw in de dij). Drukking van de zenuw leidt tot tintelingen, gevoelloosheid en brandend gevoel in de laterale heup en de dij. De symptomen zijn meestal eenzijdig of eenzijdig en kunnen toenemen bij langdurig lopen of opstaan ​​en worden verlicht door te gaan zitten. De ziekte kan bilateraal zijn bij maximaal 20 procent van de individuen.

Herhalingsbewegingen van de benen, zwangerschap, gewichtstoename of zwaarlijvigheid, het dragen van strakke kleding, het dragen van gereedschapsriemen en recente verwondingen aan de heup kunnen ertoe leiden dat de zenuw bekneld raakt naar meralgia parasthetica. De aandoening komt vaker voor bij diabetici dan bij de algemene bevolking. Het doel van de behandeling van de ziekte is het verwijderen van de oorzaak van de zenuwcompressie. De prognose voor meralgia parasthetica is uitstekend en chirurgische decompressie van de laterale femorale huidzenuw is zelden nodig.