Hematurie: 10 Oorzaken van bloed in de urine

Bloed in de urine wordt medisch aangeduid als hematurie. Er zijn twee hoofdtypes van hematurie: grof en microscopisch. Bruto hematurie kan met het blote oog in de urine worden waargenomen. Microscopische hematurie is alleen zichtbaar onder een microscoop. Bloed in de urine kan overal in de urinewegen komen. De urinewegen omvatten de nieren (waar urine wordt gemaakt), de urineleiders (buizen die urine van de nieren naar de blaas transporteren), de blaas (waar urine wordt bewaard), de prostaat (bij mannen) en de urethra (buisje door welke urine het lichaam verlaat).

De volgende tien oorzaken van bloed in de urine ...

1. Urineweginfectie

Bloed in de urine of hematurie kan een symptoom zijn van een urineweginfectie (UTI). Een UTI kan in elk deel van de urinewegen voorkomen. Bacteriën die de urethra binnendringen en zich vermenigvuldigen in de blaas veroorzaken de meerderheid van de UTI's. De National Nier en Urologische Ziekten Information Clearinghouse schat dat UWI's jaarlijks meer dan 8 miljoen artsen bezoeken in de VS. Vrouwen hebben meer kans op het ontwikkelen van UTI's vanwege de korte lengte van hun urethra en de nabijheid van de anus.

Andere symptomen van een UTI kunnen zijn: vaak plassen, pijn of branden met urineren (dysurie) en stinkende urine. Een UTI wordt meestal gediagnosticeerd door het analyseren van een urinemonster (urineonderzoek) gevolgd door urinekweek om het veroorzakende organisme te identificeren. Orale antibiotica zijn de steunpilaar van de behandeling van UTI's. Bij snelle en nauwkeurige behandeling leiden urineweginfecties zelden tot complicaties.

2. Nierinfectie

Een nierinfectie of pyelonefritis kan leiden tot bloed in de urine of hematurie. Nierinfecties kunnen optreden wanneer bacteriën vanuit de bloedbaan de nieren binnendringen of vanuit de urineleiders omhoogkomen in de nieren (buisjes die urine van de nieren naar de blaas transporteren). De infectie kan een of beide nieren aantasten. Nierinfecties komen minder vaak voor dan blaasontstekingen. Ze komen vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Andere symptomen van een nierinfectie kunnen zijn: frequent urineren, branden met urineren (dysurie), stinkende urine, koorts, flankpijn, misselijkheid en braken. De diagnose pyelonefritis wordt gesteld door middel van urinetests, waaronder urinalyse en urinecultuur. Personen met ernstige symptomen kunnen een ziekenhuisopname nodig hebben voor de toediening van intraveneuze antibiotica, terwijl patiënten met minder symptomen behandeld kunnen worden met orale antibiotica. De meeste mensen met een nierinfectie hebben geen complicaties. Zeldzame complicaties zijn nierbeschadiging, hoge bloeddruk (hypertensie), nierfalen en sepsis (bacteriële infectie van het bloed).

3. Niersteen

Bloed in de urine of hematurie kan een symptoom zijn van nierstenen of nefrolithiaisis. Nierstenen zijn een van de meest voorkomende aandoeningen van de urinewegen. Ze komen voor wanneer mineralen in urine sterk geconcentreerd worden en uit oplossingsvormende kristallen precipiteren. Na verloop van tijd worden de kristallen kleine, harde stenen. De belangrijkste soorten nierstenen zijn calcium (meest voorkomend), urinezuur, struviet en cystine. Iedereen kan een niersteen vormen, maar mannen worden vaker aangetast dan vrouwen.

Andere symptomen van nierstenen zijn ondraaglijke eenzijdige rugpijn of pijn in de onderbuik, misselijkheid en braken. Nierstenen worden meestal gediagnosticeerd met een KUB (nieren, urineleiders en blaas) röntgen- of computertomografie (CT) -scan. Kleine nierstenen worden meestal zonder complicaties door de urine gevoerd. Grotere nierstenen kunnen de urinestroom belemmeren en moeten mogelijk worden behandeld met shock-golf lithotripsie. Lithotripsy verplettert nierstenen in kleinere stukjes die door de urine kunnen worden gepasseerd.

4. Glomerulonefritis

Glomerulonefritis kan een oorzaak zijn van bloed in de urine. Glomerulonefritis verwijst naar een ontsteking van de glomeruli, structuren in de nier die verantwoordelijk zijn voor het filteren van afval en het verwijderen van overtollig vocht uit het bloed. Het kan acuut (plotseling) of chronisch (langdurig) zijn. Glomerulonefritis kan verschillende oorzaken hebben, waaronder bacteriële of virale infecties (bijv. Keelontsteking, HIV, hepatitis C), auto-immuunziekten (bijv. Lupus), vasculitis (ontsteking van bloedvaten) en systemische ziekten zoals diabetes en hoge bloeddruk.

Andere symptomen van glomerulonefritis kunnen zijn: zwelling (oedeem) van de handen en het gezicht, overmatig eiwit in de urine (proteïnurie), minder plassen, vermoeidheid en hoge bloeddruk. Een nierbiopt is bijna altijd nodig om een ​​diagnose van glomerulonefritis te bevestigen. Afhankelijk van de oorzaak kan de behandeling bestaan ​​uit antibiotica, antihypertensiva, steroïden en / of plasmapharese (mechanische verwijdering van antilichamen uit het bloed). Complicaties van glomerulonefritis kunnen omvatten: acuut of chronisch nierfalen, hoge bloeddruk en nefrotisch syndroom (hoge niveaus van proteïne in de urine, lage niveaus van proteïne in bloed, hoog cholesterolgehalte en zwelling).

5. Vergroting van de prostaatklier

Vergroting van de prostaatklier, ook bekend als goedaardige prostaathyperplasie (BPH), kan een oorzaak zijn van bloed in de urine voor mannen. BPH is een veel voorkomend probleem bij oudere mannen en vertegenwoordigt een niet-kankerachtige vergroting van de prostaatklier. De klier bevindt zich net onder de blaas en de urethra, die urine uit de blaas draagt, gaat door het midden van de klier. Naarmate mannen ouder worden, vergroot de klier waardoor compressie van de urethra en gedeeltelijke blokkering van de urinestroom.

Andere symptomen van vergroting van de prostaatklier kunnen zijn: vaak plassen, moeilijk beginnen met urineren, dribbelen en het gevoel hebben dat de blaas niet volledig geleegd is. De diagnose BPH kan worden gesteld met een prostaatspecifiek antigeen (PSA) bloedonderzoek en een digitaal rectaal onderzoek (DRE) door een arts. De PSA is meestal verhoogd in BPH. De DRE beoordeelt de grootte en vorm van de prostaatklier. BPH wordt meestal behandeld met orale medicatie of een operatie genaamd TURP (transurethrale resectie van de prostaat).

6. Blaaskanker

Blaaskanker kan een oorzaak zijn van bloed in de urine. De blaas is het orgaan in het lichaam dat urine vasthoudt. De drie belangrijkste soorten blaaskanker zijn transitioneel celcarcinoom, plaveiselcelcarcinoom en adenocarcinoom. Overgangscelcarcinoom is het meest voorkomende type blaaskanker. Het gebruik van tabak is de meest voorkomende oorzaak van blaaskanker in de VS. De American Cancer Society schat dat in 2015 74.000 nieuwe gevallen van blaaskanker zullen worden gediagnosticeerd in de VS.

Andere symptomen van blaaskanker kunnen onder meer zijn: frequent of dringend urineren, pijnlijk urineren (dysurie) en urine-incontinentie. Blaaskanker wordt meestal gediagnosticeerd met cystoscopie-geleide (visueel onderzoek van de blaas met een kleine camera) biopsie. De behandeling kan chirurgie, immunotherapie, chemotherapie en bestralingstherapie omvatten. Blaaskanker heeft het hoogste recidiefpercentage van een maligniteit (dat wil zeggen 70 procent binnen 5 jaar).

7. Nierkanker

Nierkanker ontstaat in de nieren en kan een oorzaak van bloed in de urine zijn. Het meest voorkomende type nierkanker is niercelcarcinoom. De American Cancer Society schat dat er in 2015 in de VS 61.650 nieuwe gevallen van nierkanker zullen worden gediagnosticeerd. De exacte oorzaak van nierkanker is onbekend. Risicofactoren voor de ziekte zijn roken, obesitas, dialysebehandeling, polycystische nierziekte (een genetische stoornis die cysten in de nieren veroorzaakt) en hoge bloeddruk.

Andere symptomen van nierkanker zijn onder andere pijn in de buik of de flank, onverklaard gewichtsverlies, buik- of flankmassa, vermoeidheid, koorts en verminderde eetlust. Een nierbiopt is nodig om de aanwezigheid van kanker uit te sluiten of te bevestigen. De primaire behandelingsopties voor de behandeling van nierkanker omvatten chirurgie, bestralingstherapie, chemotherapie, immunotherapie en moleculair gerichte therapie. Het National Cancer Institute schat dat de 5-jaars overlevingskans voor nierkanker 70 procent is.

8. Prostaatkanker

Prostaatkanker kan een oorzaak zijn van bloed in de urine (hematurie). Na huidkanker is prostaatkanker de meest voorkomende kanker bij mannen in de VS. De American Cancer Society schat dat in 2015 220.800 nieuwe gevallen van prostaatkanker in de VS zullen worden gediagnosticeerd. De overgrote meerderheid van prostaatkankers zijn adenocarcinomen, tumoren afkomstig uit de klierencellen. Risicofactoren voor prostaatkanker zijn onder andere ouderdom, Afrikaans-Amerikaanse etniciteit en positieve familiegeschiedenis.

Andere symptomen van prostaatkanker kunnen urineretentie, rugpijn, onverklaarbaar gewichtsverlies, verlies van eetlust en bloedarmoede zijn. Verhogingen van de bloedspiegels van prostaatspecifiek antigeen (PSA) en abnormale bevindingen op digitaal rectaal onderzoek (DRE) duiden op ziekte. Een prostaatbiopsie is noodzakelijk om de aanwezigheid van kanker uit te sluiten of te bevestigen. Standaardbehandelingen voor prostaatkanker kunnen actieve bewaking, waakzaam wachten, chirurgie, bestralingstherapie en hormoontherapie omvatten.

9. Medicijnen

Medicijnen kunnen een oorzaak van bloed in de urine zijn. Verschillende klassen van medicijnen zijn geïmpliceerd als de boosdoeners van hematurie. Penicilline is het meest voorkomende antibioticum dat gepaard gaat met het induceren van hematurie. Bloedverdunners zoals aspirine, heparine en warfarine (Coumadin) zijn ook gemeld als middelen die hematurie veroorzaken. Bloedverdunners verhogen de kans op bloedingen wereldwijd, inclusief de urinewegen.

Analgetica (pijnstillers) zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) bleken bloed in de urine te veroorzaken. Psychiatrische middelen zoals amitriptyline en chloorpromazine zijn ook gemeld als oorzaak van hematurie. Antikankergeneesmiddelen zoals cyclofosfamide (Cytoxan) en vincristine zijn ook opgemerkt als veroorzakers van hematurie.

10. Oefening

Oefening kan een oorzaak zijn van bloed in de urine of hematurie en is beschreven na verschillende vormen van lichaamsbeweging. Hematurie is genoteerd na contactsporten zoals voetbal en boksen en contactloze sporten zoals hardlopen op lange afstand, zwemmen, fietsen en roeien. Lopers worden meestal getroffen door door inspanning geïnduceerde hematurie. De hematurie geïnduceerd tijdens inspanning kan grof of microscopisch zijn.

Het optreden van bloed in de urine na inspanning is zeldzaam. Het mechanisme waardoor oefening hematurie veroorzaakt, is slecht begrepen. Sommigen denken dat het verband kan houden met trauma van de blaas, uitdroging of de afbraak van rode bloedcellen veroorzaakt door langdurige inspanning. Hematurie geïnduceerd door inspanning is meestal niet ernstig (goedaardig) en lost zich op zonder complicaties (zelfbeperkt).