8 Minder bekende voordelen van een naar beneden gekeerde hond
Als je ooit in de buurt van een yogastudio bent geweest, is de kans groot dat je weet wat een neerwaartse pose met zich meebrengt. Als de "verankerende" houding (of pose van de pauze) in veel yogapraktijken, is een neerwaartse hond nuttig om zoveel redenen.
Van ons toe te laten ons lichaam in de gaten te houden tijdens yoga beoefening tot het bestrijden van vermoeidheid en rugstijfheid - hier zijn de acht minder bekende voordelen van het krijgen van een neerwaartse hond ...
1. Verbetert de spijsvertering
Je hebt waarschijnlijk gehoord dat je yoga-instructeur je vraagt je navel in de ruggengraat te trekken terwijl je een naar beneden gerichte hond tijdens de les uitvoert. Er is een goede reden om te profiteren van de compressievoordelen van deze houding, ook al wordt een neerwaartse hond niet als een volledige opvouwbare houding beschouwd. Deze lichte compressie (van het aantrekken van de navel in de wervelkolom) stimuleert de spijsvertering van de milt, lever en nieren.
2. Natuurlijk energiek
Je hoeft mijn woord niet op te nemen, wanneer vooraanstaande yogi's zoals Bellur Krishnamachar Sundararaja Iyengar (of BSK Iyngar), de grondlegger van Iyengar-stijl yoga, de voordelen van een neerwaartse hond als een natuurlijk energieke houding verklaren. Volgens Iyngar zal een minuut in deze pose "verloren energie terugbrengen voor hardlopers na een zware race."
3. Bevordert bloedsomloop
Terwijl de naar beneden gerichte hond een semi-opvouwbare houding is, wordt hij ook beschouwd als een inversiehouding. Door het hoofd onder het hart te plaatsen, wordt de zwaartekrachtnorm omgedraaid, waardoor de bloedsomloop wordt aangemoedigd vers bloed door het lichaam te pompen, gifstoffen te spoelen, de bloeddruk te reguleren en de gezondheid van het immuunsysteem te verbeteren.
4. Versterkt botten
Als je nieuw bent bij yoga, kan het zelfs een paar seconden duren om een hond te laten zakken waardoor de spieren in je bovenste helft gaan trillen. Dit is goed schudden betekent dat de spieren in de armen en schouders worden uitgedaagd omdat ze meer van uw lichaamsgewicht ondersteunen. Niet alleen poses zoals een neerwaartse hond bevorderen de kracht van het bovenlichaam; ze versterken ook de botdichtheid en helpen osteoporose te voorkomen.
5. Versterkt de kern
Stel je voor dat je naar beneden kijkende hond poseert - grijp door de kern, trek omhoog door de quadriceps, trek de heupen omhoog en terug als je je heiligbeen naar het plafond richt, grond naar beneden naar de aarde door de hielen, laat je schouders smelten langs je rug en houd je bovenlichaam sterk terwijl je door de handen naar beneden freest en je vingers breed spreidt. Terwijl je lichaam een omgekeerde V vormt, voelen je buikspieren zich betrokken terwijl ze de wervelkolom ondersteunen en voorkomen dat je door de borstkas naar binnen stroomt.
6. Werk Knopen en Rugpijn uit
Terwijl je de kernspieren (de spieren in de romp, bestaande uit de buikspieren en de onderste en buitenste rugspieren) versterkt met een neerwaartse hond, moet je de uitrekende, uitgelijnde en loszittende voordelen van deze houding op je rug, schouders en rug niet over het hoofd zien. . Bij een neerwaartse hond smelten de schouders langs de rug, de bovenrug waaiert uit en de rug is goed uitgelijnd om flexibel en gemakkelijk spanning te bevorderen.
7. Smelt stress
Meerdere onderzoeken bevelen uitrekken aan als een natuurlijk middel tot ontspanning. Neerwaartse hond richt de extensie van de cervicale wervelkolom en nek, waardoor compressie en stress op de gehele wervelkolom vrijkomen. Als je in staat bent om je hoofd zachtjes en losjes naar links, rechts en op en neer te bewegen tijdens deze pose, zul je de angstverlichtende spier- en geestvoordelen van de pose benutten.
8. Zorgt voor een gezonde pauze
Heeft u zich ooit afgevraagd waarom uw instructeur u ertoe brengt om een neerwaartse hond te nemen en tussen twee yogaseeksen in te houden? Dit komt omdat naast het bevorderen van een goede rek naar het hele lichaam, de neerwaartse hond je ook toestaat om een pauze of inventarisatie te nemen tussen houdingen, als middel om verbinding te maken tussen geest en lichaam.