8 Noodzakelijke feiten over emotioneel trauma

Niemand is immuun voor de effecten van psychologisch trauma. Of je nu betrokken was bij een beledigende romantische relatie, een bittere echtscheiding, getuige was van een gruwelijke gebeurtenis, ervaren pesten op de werkplek of tijd doorbracht als een krijgsgevangene, de effecten van het ervaren van psychologisch trauma kunnen enkele momenten of een heel leven duren. Het kan leiden tot de ontwikkeling van depressie, PTSS, angst, verslavingen, fobieën of sociale problemen. Trauma kan een negatief effect hebben op alle gebieden van uw leven.

Psychologisch trauma wordt gedefinieerd als "schade aan de psyche die optreedt als gevolg van een ernstig schokkende gebeurtenis." Trauma gebeurt wanneer we de situatie als levensbedreigend ervaren zonder middelen van ontsnapping. We raken dan "vast" in de herinnering aan deze gebeurtenis. De tijd haat emotionele trauma niet alleen. Psychologisch trauma wordt een deel van wie we zijn, maar het is mogelijk om tot vrede te komen en te genezen van de verwoestende effecten ervan. Laten we emotioneel trauma van naderbij bekijken ...

1. Single Blow Trauma

Een eenmalige traumatische gebeurtenis kan ernstige emotionele schade toebrengen aan kinderen en volwassenen. Deze gebeurtenissen worden als schokkend en levensbedreigend ervaren.

Single blow trauma's kunnen natuurrampen omvatten zoals aardbevingen, technologische rampen zoals vliegtuigcrashes en crimineel geweld zoals diefstal of moord. Deze evenementen kunnen naast slachtoffers slachtoffers traumatiseren.

2. Herhaald trauma

Herhaalde schokkende gebeurtenissen hebben een cumulatief negatief emotioneel effect op slachtoffers. Langdurige en herhaalde blootstelling aan bijwerkingen kan de loop van vele jaren overspannen.

Herhaald trauma kan ook leiden tot ernstiger psychische problemen dan enkel trauma. De meeste getraumatiseerde vrouwen ervaren zowel single blow als herhaald trauma omdat ze vaak het slachtoffer zijn van meer dan één misdaad.

3. Natuurlijk veroorzaakt trauma

Natuurrampen hebben vele vormen. Orkanen, aardbevingen, overstromingen en ijsstormen zijn enkele voorbeelden. Hoewel mensen misschien getraumatiseerd zijn door de ervaring, is hun algehele prognose voor herstel veel groter dan voor mensen die getraumatiseerd zijn door andere mensen.

Natuurrampen worden vaak gezien als de controle van buiten de persoon en kunnen iedereen overkomen. Het slachtoffer wordt niet beschuldigd door de samenleving en ervaart geen schuld voor het bijdragen aan of het veroorzaken van de ramp. De overgrote meerderheid van mensen die natuurrampen ervaren en overleven, kunnen achteraf genezen en productief leven leiden.

4. Door de mens gemaakt trauma

Mensen hebben de neiging het moeilijkst te genezen van trauma dat opzettelijk door anderen is veroorzaakt. Het ernstigste en moeilijkst te behandelen trauma doet zich voor wanneer geweld of emotionele verwondingen worden toegebracht door een persoon op wie het slachtoffer afhankelijk is (dat wil zeggen, een ouder-kindrelatie). Andere soorten door de mens gemaakt trauma omvatten krijgsgevangenen, ontvoering, marteling en verkrachting.

Een studie van Dianna Russell stelde vast dat vrouwen die incest in de kindertijd hadden meegemaakt, een groter risico hadden van meer dan 65 procent om verkracht te worden als volwassenen. Minder dan 1/5 van de slachtoffers van kindermishandeling zal echter als volwassenen lijden aan psychische problemen.

5. Trauma-overlevenden

Trauma overlevenden kunnen worden getrokken uit elk ras, geslacht, religie of sociale groep. Een grote meerderheid van de patiënten in de geestelijke gezondheidszorg heeft ernstige emotionele trauma's van de ene of de andere soort gehad. Ze hebben vaak meerdere psychiatrische diagnoses en hun coping-reacties zijn vaak intens en complex.

Mannen zijn over het algemeen ondervertegenwoordigd onder overlevenden van trauma's. Dit kan deels te wijten zijn aan de socialisatie van mannen om hard te zijn en zelfstandig problemen aan te pakken. Ze kunnen terughoudend zijn om hulp te zoeken via counseling en in plaats daarvan wenden ze zich tot andere coping-strategieën zoals middelenmisbruik.

6. Algemene copingstrategieën

Substantie afhankelijkheid en misbruik is een gebruikelijke coping-strategie van mensen die een ernstig emotioneel trauma hebben meegemaakt. Alcohol en drugs dienen om de pijn te verdoven, zodat een persoon niet de negatieve emoties hoeft te ervaren die met het trauma zijn geassocieerd.

Anderen ontwikkelen eetstoornissen, depressie, dissociatieve stoornissen, angst, PTSS en persoonlijkheidsstoornissen. De meest voorkomende persoonlijkheidsstoornis geassocieerd met emotioneel trauma is borderline-persoonlijkheidsstoornis.

7. Effect van trauma op menselijke ontwikkeling

Studies hebben aangetoond dat kinderen die herhaaldelijk en ernstig mishandeld zijn, minder goed presteren in hun vermogen om normale ontwikkelingsactiviteiten te voltooien. Dit leidt op zijn beurt weer tot tekortkomingen in hun vermogen om zichzelf te sussen, te vertrouwen en de wereld als een veilige plek te beschouwen.

Slecht oordeel, verschillende gradaties van paranoia, zelf-sabotage en problemen met het oplossen van problemen neigen ernaar hen te volgen naar de volwassenheid.

8. Trauma op fysiologisch niveau

In een studie vonden onderzoekers duidelijke verschillen in de MRI-beelden van de hersenen van volwassen mannelijke slachtoffers van kindermisbruik in vergelijking met mannen die geen misbruik hadden ervaren.

Langdurige blootstelling aan stress zorgt ervoor dat de vecht- of vluchtreactie vastloopt in een staat van hyperarousalisme. Als dit langdurig is, kan dit permanente en langdurige veranderingen in de neuroroutes van de hersenen veroorzaken.