7 Feiten over geestelijke gezondheidsvoorlichting voor de Week van de geestelijke gezondheid

Deze week, 2 tot 6 mei 2016, wordt de Mental Health Week in Canada gemarkeerd. We gebruiken deze week als een middel om de discussie rond geestelijke gezondheid in ons land en over de hele wereld te openen. Om het stigma rond geestesziekte uit te roeien, zodat de één op de vijf Canadezen die worstelen met een psychische aandoening, ondersteuning kan zoeken zonder angst voor stigma en schaamte. and around the world, many suffer in silence with an illness that is invisible to others…We all have a responsibility to raise our awareness…about what mental health is and what we can do to increase our collective well-being…and promote positive mental health.” In een verklaring, Premier van Canada, zegt Justin Trudeau: "In Canada en de rest van de wereld lijden velen in stilte met een ziekte die onzichtbaar is voor anderen ... We hebben allemaal een verantwoordelijkheid om ons bewustzijn te verhogen ... over wat geestelijke gezondheid is en wat we kunnen doen om ons collectieve welzijn te vergroten ... en een positieve mentale gezondheid te bevorderen. "

Deze week zullen Canadezen zich groen kleden ter ondersteuning van de geestelijke gezondheid en gebruiken ze de hashtag # GETLOUD op de sociale media om eerlijke discussies te hebben over geestelijke gezondheid. Laten we eens kijken naar de realiteit van de geestelijke gezondheidszorg in Canada en de rest van de wereld ...

1. Geestesziekten en middelengebruik

Volgens Statistics Canada lijden ongeveer 6 miljoen Canadezen aan een verslaving aan middelengebruik, waaronder de afhankelijkheid / of misbruik van illegale drugs, geneesmiddelen op recept of alcohol. Op mondiaal niveau meldt de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) dat middelengebruik en geestesziekte de hoofdoorzaak zijn van handicaps.

De WHO schat dat ongeveer 23 procent van de gevallen van invaliditeit over de hele wereld kan worden getraceerd naar middelengebruik en afhankelijkheidskwesties.

2. Geestelijke gezondheid en zelfmoord

De Canadian Mental Health Association (CMHA) beweert dat psychische aandoeningen het risico op zelfmoord kunnen vergroten. Terwijl de WHO 800.000 zelfmoordgevallen per jaar meldt, grotendeels onder personen van 15 tot 29 jaar oud. Hoewel zelfmoord niet altijd gerelateerd is aan een psychische aandoening (dwz depressie of een verslavingsprobleem) voor mensen die te maken hebben met een psychische aandoening, kan het lijken alsof dit de enige manier is om om te gaan met overweldigende gevoelens van eenzaamheid en hulpeloosheid.

Zelfmoord is een moeilijk onderwerp om open en eerlijk over te praten. Maar snel handelen en om hulp vragen wanneer een vriend of geliefde suïcidale gevoelens naar voren brengt, kan een leven redden. CMHA zegt dat mensen die zelfmoordpoging plegen of sterven, hun leven niet willen beëindigen.

3. Psychische stoornissen bij kinderen en adolescenten

WHO schat dat ongeveer 20 procent van de kinderen en adolescenten wereldwijd lijden aan een mentale probleem of stoornis, met neuropsychiatrische aandoeningen, zoals angststoornissen en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD), in de voorhoede.

Onderzoekers van de Harvard Medical School wijzen ook zelfverwondend gedrag (of SIB) aan als een leidende mentale stoornis bij tieners, 14 jaar en jonger, over de hele wereld en tussen culturen.

4. Geestelijke gezondheidsproblemen Verhoog het ziekterisico

Studies gepubliceerd door het Amerikaanse National Institute of Mental Health (NIMH) suggereren dat patiënten met een bestaande diagnose van depressie vaak een verhoogd risico hebben op het ontwikkelen van een andere lichamelijke ziekte of ziekte. Het tegenovergestelde is ook waar: patiënten die lijden aan een chronische ziekte hebben een hogere kans op het ontwikkelen van een geestesziekte (dwz depressie).

Lopend onderzoek wijst uit dat er een verband bestaat tussen bestaande psychische stoornissen en gebrek aan zelfzorg (dwz geen medicijnen slikken, naar de dokter gaan, goed eten of sporten), wat kan leiden tot een hoger risico op onbedoeld letsel, osteoporose, diabetes, HIV, De ziekte van Alzheimer, hartaandoeningen en beroerte.

5. Belemmeringen voor ondersteuning van de geestelijke gezondheid

In Canada en wereldwijd kunnen verschillende sleutelfactoren worden toegeschreven aan ontoereikende diensten voor geestelijke gezondheidszorg. De WHO beweert dat overheidsfinanciering vaak afhankelijk is van een sterke publieke bewustwording en agenda voor geestelijke gezondheid, waaronder de bereidheid om geestelijke gezondheidszorg en human resources te integreren in de eerstelijnsgezondheidszorg.

Volgens het Mental Health Initiative van Canada heeft 57 procent van de werkplekken op dit moment geen strategie of proces voor de geestelijke gezondheidszorg. Ondersteuning op het gebied van geestelijke gezondheid op de werkplek kan en moet het bewustzijn van de medewerkersassistentieprogramma's (EAP's), de vrijheid om openlijk over geestelijke gezondheidskwesties te praten en nultolerantie voor discriminatie en pesten omvatten.

6. Wereldwijde ondersteuning van de geestelijke gezondheid

De problemen bestaan ​​echter niet alleen in Canada of in Noord-Amerika. WHO rapporteert over een gebrek aan geestelijke gezondheidszorg middelen op een wereldwijde basis, met name in de lage en mid-income-landen.

Geestelijke gezondheidsallergieën zijn psychologen, maatschappelijk werkers, psychiaters en psychiatrisch verpleegkundigen, psychologen en maatschappelijk werkers. WHO rapporteert slechts 0.05 psychiaters en 0.42 verpleegkundigen toegankelijk per 100.000 personen in landen met een lager inkomen. Gelukkig is bescheiden financiële steun van overheden en donorgroepen (ongeveer $ 2 per hoofd van de bevolking per jaar) alles wat nodig is om de geestelijke gezondheidsdiensten in de meeste lage- en middeninkomenslanden te verbeteren.

7. Geestesziekte Stigma en discriminatie

Onwetendheid en discriminatie van mensen met een psychische aandoening is een wereldwijd probleem. WIE geeft de schuld wijdverspreide ongeloof dat psychische ziekte bestaat, kan worden behandeld, of verkeerde informatie over de besluitvorming capaciteiten van geesteszieke patiënten voor het stigma.

Schaamte, misbruik, pesten en stigma kunnen vaak veroorzaken dat patiënten bang zijn voor behandeling en ondersteuning van geliefden.