6 Risicofactoren voor Spina Bifida

De Mayo Clinic zegt dat spina bifida in een reeks geboorteafwijkingen valt die de neurale buis aantasten, die zich al vroeg in een zwangerschap vormt en geacht wordt te sluiten op de 28e dag na de conceptie.

In het geval van spina bifida, vormt de neurale buis zich niet volledig of sluit deze niet goed, wat symptomatless kan zijn of resulteren in ernstiger problemen zoals neurologische beschadiging (zoals spierzwakte en epileptische aanvallen), aldus de kliniek. Hier zijn zes mogelijke risicofactoren voor dit specifieke geboorteafwijking ...

1. Foliumzuurgebrek

AmericanPregnancy.org verklaart: "Studies hebben aangetoond dat als alle vrouwen die zwanger zouden kunnen worden een multivitamine zouden nemen met het B-vitamine foliumzuur, het risico op neurale buisdefecten tot 70% zou kunnen verminderen".

De bron voegt toe dat de aanbevolen dosis foliumzuur 400 microgram per dag is, hoewel een arts anders kan adviseren. Het legt uit dat foliumzuur een in water oplosbare B-vitamine is die essentieel is voor het bouwen van gezonde cellen, "maar het blijft niet lang in het lichaam". Vandaar de noodzaak om dagelijkse supplementen te nemen.

2. Bepaalde medicatie

NHS Choices in het Verenigd Koninkrijk legt uit dat het nemen van bepaalde medicijnen tijdens de zwangerschap de kans kan vergroten dat uw baby spina bifida krijgt. Valproaat en carbamazepine, vaak gebruikt om epilepsie en sommige psychische aandoeningen te behandelen, zijn met name gekoppeld aan het geboorteafwijking volgens de bron.

NHS voegt eraan toe dat artsen over het algemeen zullen proberen te voorkomen dat ze deze specifieke medicijnen voorschrijven als je zwanger wordt, "maar ze kunnen nodig zijn als de alternatieven niet effectief zijn". Gezinsplanning is belangrijk als je een aandoening hebt die deze medicijnen vereist en niet zwanger wil worden, voegt het toe.

3. Obesitas vóór de zwangerschap

Een bericht over de Amerikaanse National Library of Medicine legt uit dat het hebben van obesitas voordat het zwanger raakt, "verband houdt met verschillende geboorteafwijkingen, met name neurale buisdefecten." De post beschrijft een onderzoek waarin de relatie tussen obesitas en spina bifida wordt onderzocht.

Hoewel de resultaten niet volledig overtuigend waren (verhoogd risico op spina bifida gerelateerd aan obesitas was niet bewezen), legt de post uit dat de studieleiders vonden dat gewichtstoename in de taille van een vrouw vóór de zwangerschap 'ook werd geassocieerd met een bescheiden (en onnauwkeurig) toename van spina bifida ".

4. Verhoogde lichaamstemperatuur

MyChildWithoutLimits.org legt uit dat hogere lichaamstemperaturen "met zelfs drie of vier graden" het risico op een kind met spina bifida kunnen verhogen. Het grootste risico hiervan is al heel vroeg in de zwangerschap, voegt het eraan toe.

Factoren die de lichaamstemperatuur bij zwangere vrouwen kunnen verhogen, zijn onder meer langdurige koorts en iets dat schijnbaar net zo onschuldig is als zitten in een sauna of een bubbelbad, voegt de bron toe. Misschien is het het beste om die laatste activiteiten te vermijden als u weet dat u zwanger bent en medische hulp zoekt als u zwanger bent van koorts.

5. Genetica

De Mayo Clinic legt uit of de familie een voorgeschiedenis heeft van neurale buisdefecten, zoals ouders met een kind dat dit type defect heeft, "ze hebben een iets hogere kans op het krijgen van een andere baby met hetzelfde defect". Het risico neemt toe als 2-voorgaande kinderen de aandoening hebben.

Als de moeder een neuraalbuisdefect heeft of nauw verwant is aan iemand met een vergelijkbaar defect, hebben ze een hogere kans om een ​​kind te krijgen met spina bifida, voegt de kliniek eraan toe. Het is echter interessant om op te merken dat de meeste baby's met spina bifida van ouders zijn met geen bekende genetische link naar de gezondheidstoestand, verklaart de bron.

6. Geslacht en ras

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) legt uit dat van de 1.500 kinderen of zo per jaar geboren met spina bifida, Spaanse vrouwen het hoogste aantal kinderen hebben dat door het defect is getroffen. Het merkt op dat de gegevens van 1997 tot 2007 aantoonden dat de prevalentie van spina bifida bij Iberiërs 3, 8 per 10.000 levendgeborenen was, vergeleken met 2, 73 voor niet-Spaanse zwarten / Afro-Amerikanen en 3, 09 voor niet-Spaanse blanken.

Bronnen merken op dat de incidentie van spina bifida bij vrouwen iets hoger is dan bij hun mannelijke tegenhangers, waarbij mannen ongeveer 44 procent van de gevallen uitmaken. De redenen hiervoor zijn echter niet helemaal duidelijk.