Laten we het hebben over Emotioneel eten

Veel mensen herkennen niet de rol die emotioneel eten speelt in hun gezondheid. De meeste geven de schuld aan een gebrek aan wilskracht voor het feit dat 95 procent van alle diëten faalt. Of het dieet bij het begin faalt of wanneer de persoon die het dieet volgt al het gewicht terugkrijgt kort nadat hij zijn dieet heeft verlaten, krijgt het gebrek aan wilskracht de schuld. Wat veel mensen zich niet realiseren is dat emotioneel eten vaak de echte boosdoener is. Niet alleen speelt emotioneel eten een cruciale rol bij obesitas, het speelt ook een belangrijke rol bij aandoeningen zoals anorexia, boulimia en depressie. Als reactie op emotionele stress kunnen mensen te veel eten, binge op suikerhoudende, vette snacks, reik naar comfortvoedsel of verliezen hun eetlust helemaal. Gewicht gaat op en neer. Allemaal in een poging om zichzelf beter te laten voelen - al was het maar voor het moment. Wat emotioneel eten nog moeilijker maakt om te veranderen, is de complexe onderlinge afhankelijkheid van fysiologie.

1. Uit verveling eten

Verveling is een emotie, geen signaal van je lichaam dat je voedingsstoffen en energie nodig hebt. Toch grijpen gewone mensen overal ter wereld geesteloos naar voedsel om deze ongemakkelijke staat van zijn af te wenden. Onze snelle samenleving moedigt mensen aan en prijzen ze zelfs die constant bezig, actief en productief zijn.

Omgekeerd wordt inactiviteit lui, onproductief en afgekeurd. Dit maatschappelijke stigma raakt zo verinnerlijkt dat een persoon onbewust de leegte probeert te vullen die door verveling is gecreëerd. Voedingsmiddelen, vooral snacks met veel suiker of koolhydraten, zorgen voor een onmiddellijke 'fix' en energierust.

2. Sociaal eten

We moeten elke dag eten om te overleven. Vanaf de dag dat we geboren worden, is eten een gedeelde activiteit. Het vertegenwoordigt comfort, liefde, acceptatie en veiligheid. Elementen die essentieel zijn voor onze overleving. Onderzoek heeft aangetoond dat onze behoefte aan menselijk contact zo groot is dat mensen die geïsoleerd zijn en geen menselijk contact hebben, eerder zullen overlijden, ongeacht eventuele onderliggende gezondheidskwesties.

Dit verklaart waarom veel mensen moeite hebben om nee te zeggen tegen voedsel dat hen in sociale settings wordt aangeboden. Als diegenen in uw directe sociale omgeving voedingsmiddelen met veel vet, veel koolhydraten en calorieën eten, spreekt het vanzelf dat ze verwachten dat u deze voedingsmiddelen met hen deelt. Mensen willen worden geaccepteerd door degenen in hun sociale omgeving, zodat ze eten wat wordt aangeboden

3. Comfort Foods

Velen van ons ontwikkelden een relatie met "comfort" -voedsel als kinderen. Zuigelingen hebben het vaak moeilijk om de fles los te laten, wat ze gelijkstellen aan de liefde en veiligheid van borstvoeding. Tijdens de kindertijd kunnen familiemaaltijden of speciale diners zoals Kerstmis en Thanksgiving warme herinneringen creëren, vermengd met de smaken van favoriete gerechten en desserts, en voor altijd worden geëtst in iemands psyche.

Comfort-voedingsmiddelen hebben de neiging om gerechten met veel vet, koolhydraten, suiker of calorieën te bevatten, die na verloop van tijd een nostalgische en 'troostende' associatie ontwikkelen tot goede tijden in ons verleden. Comfortvoeding is cultureel divers en uniek voor elk individu - van oma's gefrituurde kip tot een schaal Haagen Dazs-ijs. We hebben allemaal voedingsmiddelen die die geruststellende herinneringen terugbrengen.

4. Eten om stress te verlichten

Tijdens een stressvolle levensgebeurtenis zal je lichaam automatisch de vecht- of vluchtreactie oproepen op een waargenomen dreiging. Je ademhaling en je hartslag nemen toe om meer zuurstofrijk bloed naar je spieren te pompen. Bloed wordt afgeleid van je hersenen naar je grotere spieren, zodat je kunt vechten of vluchten. Dit resulteert in een afname in je vermogen om te redeneren terwijl je lichaam wordt omgezet in een primitieve overlevingsmachine. Denken staat niet op de agenda. Vechten of wegrennen is.

U bereikt koolhydraten met veel suiker en veel koolhydraten, omdat ze gemakkelijk verteerbaar zijn en uw bloedsuikerspiegel snel verhogen, waardoor u zich energieker en meer alert voelt. Klaar voor elke dreiging, echt of ingebeeld. Onze hedendaagse stressoren omvatten echter niet de strijd met een sabeltandtijger. Onze stressoren omvatten relaties, financiën, huisvesting, werkgelegenheid, enz. Zonder een fysieke release hebben we ons lichaam klaargemaakt met extra calorieën die omrekenen in extra kilo's en je raadt het al ... extra stress!

5. Eten om van te houden

Voedsel kan je een goed gevoel geven. Suikers, zouten en vetten kunnen opioïde-achtige stoffen in de hersenen vrijmaken zoals heroïne. Onderzoeker, dr. Jennifer Nasser, universitair hoofddocent bij de afdeling Voedingswetenschappen aan de hogeschool voor verpleegkunde en gezondheid van de universiteit van Drexel, ontdekte dat wanneer de chocolade in de mond van een persoon werd geplaatst, zijn pupillen verwijdden als reactie op de chemische dopamine die door het netvlies wordt afgegeven .

Ditzelfde antwoord bootst dat na wat gebeurt wanneer een persoon verliefd of lust is. Het eten van chocolade stimuleert de productie van serotonine, een andere 'feel good neurotransmitter'. Zoals verliefd worden, verhoogt chocolade je hartslag. Dit komt omdat chocolade een chemische stof bevat die Theobromine wordt genoemd en die snel wordt opgenomen en die veel op cafeïne lijkt en je zenuwstelsel stimuleert. Een ander stimulerend middel in chocolade, fenylethylamine (PEA), is ook een chemische stof die in hogere niveaus wordt aangetroffen bij mensen die verliefd zijn.

6. Te veel eten wanneer Depressief

Mensen die depressief zijn, eten vaak te veel om alle bovengenoemde redenen. Bovendien kunnen ze last hebben van cognitieve vervormingen. Met andere woorden ze denken niet helder en dit is van toepassing op hun voedselkeuzes. Motivatie en zelfrespect kunnen laag zijn, waardoor het risico toeneemt om gerechten met een hoog calorisch comfort te gebruiken in een poging hun humeur op te heffen.

Hoewel dit een soort kortetermijnverheffing in de stemming kan bieden, gaat het snel achteruit met de resulterende gewichtstoename. Bovendien heeft een persoon die aan een depressie lijdt misschien niet de energie om voor gezonde maaltijden te koken of gezonde maaltijden te bereiden, in plaats daarvan kiest hij voor handig fastfood.

7. Onderdrukken wanneer depressief

Soms gaan mensen die depressief zijn naar het andere uiterste en verminderen hun calorie-inname drastisch of stoppen helemaal met eten. Aanzienlijk gewichtsverlies van meer dan 5 procent van het lichaamsgewicht in een maand kan een symptoom zijn van een depressie.

Depressie en eetlustverandering zijn met elkaar verweven omdat ze allebei afkomstig zijn uit het deel van de hersenen dat het limbisch systeem wordt genoemd. Het limbisch systeem bestuurt niet alleen de eetlust, maar is ook verantwoordelijk voor het reguleren van emoties. Bovendien kunnen de medicijnen die worden gebruikt om depressie te behandelen, ook de eetlust hinderen, waardoor gewichtstoename of verlies optreedt.

8. Binge Eating

Iemand die bungelt, eet in korte tijd grote hoeveelheden voedsel in een poging emotionele stress te verlichten. Ze kunnen een hele zak met Oreo-koekjes eten, gevolgd door een bak met dubbel ijs en dan smullen van een hele cocosmix. Ze hebben de neiging te eten totdat hun maag pijn doet en geen rekening houden met gevoelens van volheid. Deze aandoening kan overgaan tot de eetstoornis boulimia waarin de persoon zich bezighoudt met panisch gedrag zoals overmatig sporten of zelfopgewekt braken (spoelen) om de gewichtstoename door binging te voorkomen.

Op een fysiologische toon verhoogt binging de bloedsuikerspiegels ver boven de stabiele basislijn, resulterend in de afgifte van serotonine en een tijdelijke verhoging van de stemming of een hoge stemming. Dit wordt snel gevolgd door een daling van de bloedsuikerspiegel ver onder de basislijn, wat resulteert in een gevoel van vermoeidheid en depressie. Zo begint de cyclus opnieuw.

9. Anorexia

Anorexia nervosa is een complexe eetstoornis die verweven is met emotionele problemen. Het gaat om uithongeren tot een overschot van 15 procent lager dan een gezond lichaamsgewicht. Angst om vet te worden, wordt een obsessie met voedsel en gewicht, wat fataal kan zijn. Deze aandoening treft vooral jonge adolescente vrouwen, maar kan bij gelegenheid ook mannen en oudere vrouwen treffen. Anorexia kan ook afleveringen van boulimie omvatten, afgewisseld met uithongering.

Wanneer het lichaam niet genoeg voedingsstoffen krijgt, verbrandt het de energie opgeslagen in vetcellen. Zodra dat op is, verbrandt het spierweefsel voor energie. Wanneer dit gebeurt, komt er eiwit vrij en passeert het de bloedhersenbarrière waardoor cognitieve vervormingen ontstaan ​​die verantwoordelijk zijn voor het onrealistische lichaamsbeeld van de anorexia, waarin ze zichzelf zien als overgewicht, ondanks bewijs van het tegendeel.

10. Hunkeren

Onderzoeksstudies hebben aangetoond dat 98 procent van de vrouwen en 70 procent van de mannen op een of ander moment hunkeren naar voedsel hebben ervaren. Deze hunkering komt vaak voor als een persoon gestresst of angstig is. Onderzoek van het Monell Chemical Senses Center heeft uitgewezen dat de hippocampus, insula en caudate van de hersenen worden gestimuleerd tijdens hun hunkering naar voedsel. Onderzoeksonderzoekers waren verrast om te ontdekken dat het geheugencentrum meer relevant is voor voedselverlangens dan het beloningscentrum.

Studies bij ratten hebben aangetoond dat ze bij stress de voorkeur geven aan het eten van hoge vetten en suikers, wat resulteert in de productie van minder stressrespons hormonen in de hersenen en meer serotonine, wat helpt de hersenen te kalmeren. Hunkeren naar voedsel bij mensen heeft meestal een emotionele trigger. De voedingsmiddelen waarnaar het meest wordt verlangd, bevatten veel vetten en suikers, zoals chips, frites, chocolade, ijs en koekjes. Het goede nieuws is dat verlangens en alle vormen van emotioneel eten kunnen worden gecontroleerd. Bewustzijn en educatie is de eerste stap.