7 Recente doorbraken in de strijd tegen prostaatkanker

Het goede nieuws is dat er voortdurend doorbraken worden gedaan in de strijd tegen prostaatkanker. Van preventie tot diagnose en behandeling, medische professionals werken er hard aan om mannen te helpen overleven en herstellen van de ziekte ...

1. Preventieve maatregelen

De strijd tegen prostaatkanker begint met preventie. Dat betekent onderzoeken hoe levensstijlkeuzes, inclusief dieet en lichaamsbeweging, de kansen op het ontwikkelen van deze vreselijke ziekte kunnen beïnvloeden. Voor degenen die bij dit onderzoek betrokken zijn, is de vraag: kan het uitoefenen of eten van bepaald voedsel het risico op prostaatkanker verhogen of verlagen?

Tegenwoordig boeken medische experts vooruitgang bij het beantwoorden van deze vragen. Ze hebben ontdekt dat voedingsmiddelen met veel lycopenen (zoals tomaten) en isoflavonen (dwz sojabonen) een belangrijke rol kunnen spelen bij het voorkomen van de ontwikkeling van prostaatkanker. Tegelijkertijd blijkt uit onderzoek van de National Cancer Foundation dat mannen met een hoog vitamine D-gehalte, dat kan worden verkregen door blootstelling aan zonlicht, een lager risico hebben om de gevaarlijkere vormen van prostaatkanker te ontwikkelen.

2. Genetisch onderzoek

Genetica speelt een belangrijke rol bij het bepalen van het risico van een man om prostaatkanker te ontwikkelen. Het kennen van de familiegeschiedenis van een patiënt kan medische professionals helpen om de kans te bepalen dat er abnormale prostaatgenen zullen zijn en welke medicijnen moeten worden gebruikt om prostaatkanker te behandelen.

Tegenwoordig maken medische experts belangrijke doorbraken in het onderzoeken van verschillende genmutaties en hoe dit de ontwikkeling van prostaatkanker kan beïnvloeden. In sommige gevallen heeft onderzoek aangetoond dat bepaalde varianten van mitochrodriaal DNA de kansen van mensen om prostaatkanker te ontwikkelen aanzienlijk kunnen verhogen. Naarmate de onderzoeken voortgaan, zou dit een grote rol kunnen spelen bij het helpen van medische professionals bij het identificeren van die mannen die het meeste risico lopen.

3. Vroege detectie

Jarenlang was er één groot probleem met het identificeren van prostaatkanker: een van de meest populaire testen, het prostaatspecifieke antigeen (of PSA) bloedonderzoek, is allesbehalve vlekkeloos in het vinden van prostaatkanker voordat het een significante gezondheidsbedreiging voor de patiënt wordt . De PSA kan bijvoorbeeld sommige dreigingen missen en wijzen op anderen die geen demonstratierisico voor de patiënt vormen.

Daarom zijn medische experts voortdurend op zoek naar doorbraken bij het opsporen van prostaatkanker. Een nieuw alternatief voor de PSA is de 'phi', die verschillende testresultaten combineert om een ​​duidelijker beeld te krijgen van de behoefte van een man aan prostaatkanker. Dan is er het digitale rectale onderzoek, oftewel DRE, dat prostaatcellen daadwerkelijk in de urine kan duwen, wat betekent dat een relatief eenvoudige urentest artsen kan helpen zien of prostaatkanker aanwezig is.

4. Diagnostische maatregelen

Al geruime tijd vertrouwen artsen op transrectale echografie, of TRUS, voor het uitvoeren van prostaatbiopten. TRUS, dat met behulp van geluidsgolven zwart-witfoto's maakt, kan echter delen van de prostaat missen die mogelijk kanker bevatten. Dat is duidelijk een groot probleem voor degenen die vechten tegen prostaatkanker.

Gelukkig maken artsen belangrijke doorbraken in het maken van nauwkeurige diagnoses van prostaatkanker. Misschien wel de belangrijkste sprong voorwaarts is een test die de bloedtoevoer meet in de prostaat van de patiënt met behulp van Doppler-echografie in kleur. Dit kan de nauwkeurigheid van biopsieën aanzienlijk verbeteren en artsen helpen om alle kankerbedreigingen te detecteren.

5. Ontwikkeling volgen

Zodra een nauwkeurige diagnose van prostaatkanker is gemaakt, hebben artsen de taak om de ontwikkeling van de dreiging zorgvuldig te volgen. In het verleden vertrouwden medische experts hiervoor op CT- en MRI-scans, maar dit soort scans zijn niet in staat om te laten zien hoe alle gebieden die door kanker worden getroffen. In feite is het bijzonder moeilijk voor CT- en MRI-scans om te detecteren hoe prostaatkanker de lymfeklieren beïnvloedt.

Daarom testen medische experts momenteel een nieuwe methode die bekend staat als multiparametrische MRI, die niet alleen nauwkeuriger is in het vinden van kanker, maar ook kan helpen de agressiviteit ervan te tonen. Hoewel het verre van perfect is, zou dit een belangrijke doorbraak kunnen betekenen in de strijd tegen prostaatkanker.

6. Stralingsbehandelingen

Jarenlang was een van de meest agressieve manieren om kanker te behandelen bestralingstherapie. Helaas kan dit type behandeling de patiënt ziek en uitgeput achterlaten, waardoor het vrijwel onmogelijk wordt om zijn typische dagelijkse activiteiten uit te voeren.

Daarom werken experts aan nieuwe stralingsbehandelingsopties die de straling veel nauwkeuriger richten, waardoor de blootstelling van de patiënt aan straling wordt beperkt. Sommige methoden worden momenteel verbeterd, waaronder conforme radiotherapie (CRT), intensiteitgemoduleerde bestralingstherapie (IMRT) en protonenbundelstraling. Het einddoel, zoals je zou verwachten: het verslaan van de kanker zonder de patiënt het gevoel te geven dat zij degenen zijn die een verstikking hebben gepleegd.

7. Hormoontherapie

Hormoontherapie vertegenwoordigt een wereld van potentieel voor artsen en wetenschappers die betrokken zijn bij de langdurige strijd tegen prostaatkanker. Het probleem is dat sommige vormen van hormoontherapie de laatste jaren nuttig zijn geworden.

Nu richten medische experts zich op 5-alpha-reductaseremmers - waaronder finasteride en dutasteride - die de mogelijkheid hebben om de omzetting van testosteron in het soms problematische dihydrotestosteron (of DHT) te stoppen. Onderzoeken van deze medicijnen zijn aan de gang.