6 stappen om emotioneel eten te beëindigen

Emotioneel eten kan worden omschreven als eten gemotiveerd door zowel positieve als negatieve emoties. We eten als we gelukkig zijn, verdrietig, verveeld, boos, uit gewoonte en als een manier om feestdagen en speciale gelegenheden te vieren (of gewoon omdat het vrijdag is). Volgens auteur en klinisch psycholoog, Jennifer Taitz, kunnen voorbeelden van emotioneel eten zijn: eten zonder honger, eten tijdens een stressvolle tijd, stiekem eten zodat anderen het niet zullen merken, en een gevoel van emotionele ontlading voelen tijdens en na het eten. Degenen die de vicieuze cirkel van een dieet hebben meegemaakt, begrijpen dat het proces van calorierestrictie leidt tot een verlies van voedingsoordelen, wat leidt tot gevoelens van schaamte, schuldgevoel en wanhoop die onvermijdelijk leiden tot emotioneel eten. Dus hoe stop je de cyclus en begin je te eten om te leven (en niet te leven om te eten)?

1. Maak een momentopname

Voordat er stappen worden ondernomen om emotioneel eten te verminderen of te elimineren, is het nuttig eerst te begrijpen wat de huidige situatie is voordat we plannen maken om te veranderen. Door bij te houden wanneer (en waarom) we overdag eten, kunnen we een patroon zien ontstaan.

Als we bijvoorbeeld merken dat we snacken eten op het werk om de stress die we ervaren te verlichten, zijn we beter in staat om een ​​actieplan te maken om dit te voorkomen. Als we merken dat we 's nachts voor de tv meer snacken, kunnen we de nodige stappen ondernemen om het te verminderen.

2. Word Bewust van Gevoelens

Zodra we ons bewust zijn van de trends in ons eetgedrag, is het tijd om die vervelende gevoelens te onderzoeken die mogelijk in de weg staan ​​van gewichtsverlies of gezond eten. Het is belangrijk op te merken dat emoties ons gedrag sturen en ons de informatie verschaffen die we nodig hebben om uit te drukken wat we nodig hebben (of niet nodig hebben) van anderen. Het probleem komt wanneer we niet uiten wat we voelen en onszelf kalmeren met voedsel (of alcohol, drugs, lichaamsbeweging, winkelen, seks, gamen ...).

Gebruik hetzelfde notitieboek om de gevoelens te registreren die u eerder, tijdens en na het eten hebt ervaren. In aanvulling hierop kan het nuttig zijn om ook op te merken of fysiologische honger aanwezig is of dat we om andere redenen eten. Als er zich moeilijke gevoelens voordoen, is het misschien tijd om de steun van een helpende beroepsgroep te vragen in plaats van er alleen voor te staan.

3. Acceptatie is het moeilijkste deel

Als we eenmaal een patroon of verband tussen onze emoties en eetreactie hebben geschetst, kan het moeilijkste deel op weg zijn om de gevoelens te accepteren in plaats van ze met voedsel naar beneden te duwen. Mensen zijn behoorlijk strategisch als het gaat om het vermijden van de negatieve gevoelens. We zullen iets vinden om ons af te brengen van het moeten omgaan met hen (zoals een badkuip van Rocky Road). Het feit is, of we nu of later handelen, we zullen ooit moeten ... dus waarom niet nu?

Wanneer de gevoelens opkomen en we dat gekke streepje naar de voorraadkast maken, stop dan. Pak je notitieblok en noteer alle emoties, gevoelens in het lichaam, dringt aan op begeleiding en haal diep adem. Is het fysiologische honger of is het emotionele honger? Kunnen we de emotie accepteren, erbij gaan zitten, het voelen en het laten passeren? Het kan wat oefening kosten maar als we kunnen voelen in plaats van eten, kan gewichtsbeheersing, verhoogde energie en een verhoogd gevoel van welzijn het gevolg zijn.

4. Oefen ontspanningsoefeningen

Onderzoek heeft ongetwijfeld de vele voordelen van ontspanningsoefeningen (ook bekend als stressmanagement) aangetoond. Van vermindering van stressreactie, hartslag en bloeddruk tot het versterken van het functioneren van het immuunsysteem overuren, oefeningen zoals mindfulness en diepe ademhaling kunnen een groot verschil maken voor de gezondheid.

Wanneer u wordt geconfronteerd met de drang om een ​​zak chips of een bord pasta te zuigen, probeer dan stil te zitten in een comfortabele positie terwijl u drie keer diep en diep inademt. Adem langzaam in; elke hoek van de longen opvullen, en langzaam en op een gecontroleerde manier uitademen. Probeer de spanning te visualiseren die het lichaam verlaat bij elke uitademing. Dit is misschien wat de bijenlijn maakt of verbreekt naar de koelkast.

5. Eet aandachtig

Het concept van mindfulness is in de loop der jaren in een stroomversnelling geraakt door de groeiende populariteit van positieve psychologie. Afkomstig uit India en onderwezen door de Boeddha, omvat de beoefening van mindfulness een focus op het huidige moment versus het verleden of de toekomst. Het gaat erom dat je je bewust bent en het moment geeft aan onze onverdeelde aandacht (vrij van mobiele telefoons en andere technologie).

Mindful eating gaat over het aanwezig zijn en zich bezighouden met het eetproces. Terwijl we aan een maaltijd gaan zitten, let op hoe het eten wordt gepresenteerd. Neem de tijd om te genieten en elke hap te waarderen tijdens het langzaam eten in plaats van naar de finish te racen. Eet maaltijden aan een tafel in plaats van voor een scherm. Dit zal helpen om alle aandacht te richten op het proces van eten en genot. Let op de emoties die aanwezig kunnen zijn en hoe het lichaam zich tijdens de maaltijd voelt. Houd de notebook bij de hand om eventuele gedachten, openbaringen of andere interessante observaties vast te leggen die kunnen helpen de strijd tegen emotioneel eten te bestrijden.

6. Zoek ondersteuning

Vele malen kunnen we de kleine veranderingen maken die nodig zijn om onze emotionele eetgewoonten te verminderen of te elimineren. Het is belangrijk om te begrijpen dat emotioneel eten gerelateerd kan zijn aan of overgaat in een verslaving aan voedsel. Voedselverslaving wordt steeds beter begrepen en geaccepteerd als een ernstige psychische aandoening zoals andere problemen met middelenmisbruik.

Obesitas kan het gevolg zijn van ernstiger psychische problemen als gevolg van trauma's uit het verleden en een geschiedenis van misbruik. Er zijn veel psychologen en counselors in onze gemeenschappen die de juiste ondersteuning kunnen bieden die we nodig hebben om voedselverslaving te behandelen en leren om vrij te leven van emotioneel eten.