nl.kikita.net
10 manieren om zelfmoordrisico te beoordelen met behulp van de schaalverdeling "SADPERSONS"
De beste manier om zelfmoord te voorkomen is door middel van vroege opsporing en behandeling. Onderzoekers hebben ontdekt dat bepaalde factoren het risico op zelfmoord aanzienlijk kunnen vergroten en hebben het acroniem "SADPERSONS" bedacht om ze te beschrijven. Hier is een lijst van die 9 zelfmoordrisicofactoren ...
1. S: SEX
Mannetjes vormen tot 80 procent van alle zelfmoorden, terwijl vrouwen meer pogingen doen en vaker chronische gedachten over zelfmoord hebben. Mannen plegen 3, 5 keer vaker zelfmoord dan vrouwen. Mannen gebruiken ook meer dodelijke methoden zoals hangende en vuurwapens; terwijl vrouwen vaker overdosering op medicijnen gebruiken.
Sommige theoretici stellen voor dat vrouwen meer sociale connecties, familie en vrienden hebben waar ze terecht kunnen voor emotionele steun, terwijl mannen worden gesocialiseerd om sterk te zijn en hun gevoelens binnenin te houden. Het stigma dat ze het gewoon "op moeten zuigen", zich gedragen als een man, enz. Het laten zien van gevoelens of kwetsbaarheid wordt vaak gezien als zwak of niet-mannelijk, waardoor het voor mannen moeilijk wordt om passende hulp te zoeken.
2. A: LEEFTIJD
Personen jonger dan 19 jaar en ouder dan 45 jaar zijn het grootste risico om zelfmoord te plegen. Onderzoekers schatten dat meer dan 1 op 65.000 kinderen in de leeftijdscategorie 10 tot 14 jaar zelfmoord plegen elk jaar. Jammer genoeg voor kinderen onder de leeftijd van 16, zijn de geduldige geestelijke gezondheidsbedden er weinig en ver tussen. Velen hebben een wachtlijst en laten het aan de ouders om de veiligheid van hun kinderen thuis te controleren.
Senioren ouder dan 65 hebben ook een hoog risico. Hun symptomen van depressie zijn misschien niet zo duidelijk als bij hun jongere tegenhangers en worden vaak gemaskeerd door medische ziekte en ondergediagnosticeerd. Als een bejaarde zich verdrietig heeft gevoeld en meer dan een maand een gebrek aan plezier of interesse in het leven ervaart, is een gedetailleerde depressiebeoordeling gerechtvaardigd.
3. D: DEPRESSIE
Depressie is een van de meest behandelbare psychische aandoeningen met een uitstekende prognose voor 80 tot 90 procent van de getroffenen. Echter, onbehandeld, wordt het de nummer één ziekte geassocieerd met zelfmoord. Een persoon die depressief is, produceert niet voldoende "feel good" neurochemicaliën in de hersenen, bekend als dopamine.
Dit leidt tot gevoelens van verdriet, wanhoop en tot cognitieve verstoringen. Deze vervormingen veranderen hun waarneming van de werkelijkheid in een van wanhoop en hopeloosheid. Zelfmoord wordt een levensvatbare optie om hun lijden en pijn te beëindigen. De cognitieve vervormingen vernauwen hun denken verder door tunnelvisie te creëren, totdat de enige optie die ze kunnen zien die van zelfmoord is.
4. P: VORIGE POGINGEN
Eerdere pogingen vergroten het risico op zelfmoord aanzienlijk. Dit komt omdat de persoon de grens al heeft overschreden door te denken over het beëindigen van zijn leven om een poging daartoe te doen. Een eerdere poging is echter een van de sterkste voorspellers van zelfmoord.
Geschat wordt dat meer dan 80 procent van degenen die sterven door zelfmoord een geschiedenis hebben van eerdere pogingen. Het achterlaten van een zelfmoordbriefje, sms-bericht of afscheidsbericht op Facebook verhoogt ook het risico dat het individu daadwerkelijk zelfmoord pleegt. Spijt over een mislukte poging is een serieuze rode vlag. Statistieken tonen aan dat er 1 zelfmoord overlijden bij elke 25 pogingen.
5. E: EXCESSIEF DRUG- OF ALCOHOLGEBRUIK
Alcohol en drugs zijn zelf depressiva. Een persoon zonder geestelijke gezondheidstoestand, maar een alcohol- of drugsprobleem kan depressief worden en suïcidaal onder invloed zijn. Vaak zijn ze, eenmaal ontnuchterde, niet langer suïcidaal. Degenen die lijden aan een depressie of geestesziekte kunnen ook drugs en alcohol misbruiken in een poging om zelfmedicatie uit te voeren om hun emotionele pijn te verdoven.
nd as the most significant risk factor for suicide. Drugs- en alcoholmisbruik staat op de tweede plaats als de belangrijkste risicofactor voor zelfmoord. Geestesziekte staat op nummer 1. Alcohol- en drugsmisbruik kan ook bijdragen aan sociale problemen met betrekking tot werkgelegenheid, huisvesting en relaties. Deze extra problemen vergroten het risico op zelfmoord nog meer.
6. R: RATIONELE DENKVERLIES
Rationeel denkverlies of cognitieve vervormingen zijn een veelvoorkomend symptoom van depressie en bij mensen die onder invloed zijn van drugs of alcohol. Het risico op zelfmoord is ook groter bij mensen die lijden aan psychose, traumatisch hersenletsel of andere onderstreepte organische hersensyndromen. Mensen die depressief zijn, houden zich vaak bezig met stressvolle levensgebeurtenissen en stellen zich voor dat de negatieve gevolgen onevenredig sneeuwen.
Ze weigeren ook om zichzelf positieve emoties te laten voelen, een effect dat demping wordt genoemd. Als ze bijvoorbeeld een verhoging krijgen, geven ze dit onmiddellijk korting door te klagen dat de belastingman het allemaal op zich neemt of dat het niet eens een deuk in hun schulden begint te maken.
7. S: SOCIALE ONDERSTEUNING LACKING
Het ontbreken van een sterk sociaal ondersteuningssysteem thuis stelt een persoon met een verhoogd risico op zelfmoord. Volgens onderzoekers van het John's Hopkins Children's Center hadden studenten die zowel depressief waren als geen sociale ondersteuning hadden, veel grotere incidenten van suïcidale gedachten en gedrag.
Onderzoeker Holly C. Wilcox ontdekte dat een gebrek aan sociale steun (zich onbemind voelen of niet betrokken bij leeftijdsgenoten of familie) de meest krachtige voorspeller was van zelfmoordgedachten, zelfs als er geen andere risicofactoren aanwezig waren. Als een familielid van een persoon, zoals een ouder of broer of zus, zelfmoord pleegt, verhoogt dat feit alleen al hun risico voor het volgen van de rechtszaak.
8. O: GEORGANISEERD PLAN
Een goed doordacht, georganiseerd en gedetailleerd plan met een dodelijke methode is een belangrijke rode vlag. Als ze toegang hebben tot de materialen of wapens die nodig zijn om hun plan uit te voeren, moet dit nog serieuzer worden genomen. Meer dan 50 procent van alle zelfmoorden had betrekking op het gebruik van een vuurwapen.
Als iemand zegt dat ze zichzelf gaan neerschieten maar geen toegang hebben tot wapens, lopen ze een lager risico dan een noodlijdende jager met een wapenverzameling in zijn kelder. Een realistisch, haalbaar geschreven plan met een zelfmoordbriefje moet nooit worden genegeerd.
9. N: GEEN ECHTGENOOT
Mensen die gescheiden, verweduwd of gescheiden zijn lopen een groter risico om zelfmoord te plegen. Het huwelijk lijkt een beschermende factor te zijn, vooral bij mannen. Verjaardagen, verjaardagen en feestdagen kunnen een bijzonder hoge risicotijd zijn voor mensen die alleen zijn zonder een partner.
Wanneer een echtgenoot sterft, heeft de overlevende echtgenoot 66 procent meer kans om zelf te sterven. Wetenschappers geloven nu dat sommige mensen daadwerkelijk kunnen sterven aan een gebroken hart. Dit effect is het sterkst in de eerste drie maanden na het overlijden van een partner. Van onaangepast rouw wordt ook gedacht dat het verband houdt met het risico op zelfmoord.
10. S: ZIEKTE
Chronische of terminale ziekte en pijn gaan gepaard met een verhoogd risico op zelfmoord. Mensen met een hartstilstand lopen soms meer risico op depressie. Sommige onderzoekers denken dat dit te maken kan hebben met een gebrek aan zuurstof in de hersenen ten tijde van het hartincident en de daaruit voortvloeiende hersenschade kan leiden tot de ontwikkeling van depressie.
Chronische ziekte wordt vaak gekenmerkt door chronische pijn en vermoeidheid en beperkt vermogen om te genieten van en deel te nemen aan eerdere activiteiten. Mobiliteit en onafhankelijkheid kunnen ook negatief worden beïnvloed door ziekte. Het kunnen sociale relaties zijn. Al deze factoren kunnen bijdragen aan een groter gevoel van hopeloosheid en depressie.
