6 stappen voor een effectieve behandeling van claustrofobie
Claustrofobie, algemeen beschouwd als een angst voor beperkte ruimtes (zoals liften, kasten, MRI-machines, zelfs kleine slaapkamers) is een van de meest bekende fobieën. Het is ook een van de meest zichtbare fobieën, met miljoenen Amerikanen naar verluidt omgaan met een zekere mate van claustrofobie.
Maar er is minder kennis over de verschillende manieren waarop claustrofobie effectief kan worden behandeld. In tegenstelling tot de populaire mening over de kwestie, zijn er verschillende tamelijk consequente manieren om claustrofobie-symptomen te richten en te behandelen, zoals angstig worden wanneer ze beperkt blijven tot relatief kleine ruimtes. Wat zijn enkele van deze handige behandelingsopties?
1. Raadpleeg uw huisarts
Het klinkt vrij voor de hand liggend, maar de belangrijkste stap bij het behandelen van claustrofobie is om samen met je huisarts de omvang van je probleem te bepalen en de beste vervolgcursus te bepalen.
Op basis van uw gesprekken met een huisarts of huisarts kunt u bepalen of u een psycholoog, psychiater, maatschappelijk werker of een andere specialist met deskundigheid die claustrofobie behandelt, moet raadplegen. Een huisarts kan ook helpen bij het bepalen of uw claustrofobie is gekoppeld aan andere aandoeningen, zoals depressie of algemene angst.
2. Gedragstherapie
Cognitieve gedragstherapie, in de volksmond bekend als CGT, is een populaire strategie voor de behandeling van een breed scala aan psychische aandoeningen. Over het algemeen gaat het om het aanbrengen van belangrijke veranderingen in je schema en levensstijl om positieve veranderingen teweeg te brengen en de impact van zaken als angst te verminderen.
Claustrofobie, die symptomen met algemene angststoornis deelt, wordt vaak behandeld met CGT. Het gaat om het werken met een maatschappelijk werker of een psycholoog om openlijk de claustrofobie te bespreken; Hierdoor kunnen zowel de patiënt als de zorgverlener de omvang van het probleem identificeren en positieve stappen nemen om het probleem te behandelen.
3. Blootstellingstherapie
In overleg met een psycholoog of maatschappelijk werker kan iemand met claustrofobie beginnen met het verkennen van verschillende strategieën voor het behandelen van hun aandoening, waaronder desensibilisatie en geleidelijke blootstelling - met andere woorden, de patiënt langzaam en tactvol blootstellen aan besloten ruimtes om te confronteren en misschien uiteindelijk overwin de fobie.
Iemand met claustrofobie kan bijvoorbeeld proberen om steeds korter in besloten ruimtes te komen; het kan net zo eenvoudig zijn als het binnengaan van een kleine ruimte gedurende één minuut en dan voortgaan naar twee minuten, drie minuten, etc. Het nut van deze vorm van behandeling zal afhangen van de mate van claustrofobie van de patiënt en het succes van meer voorbereidende behandelingen, zoals als cognitieve gedragstherapie.
4. Medicatie
Omdat claustrofobie van nature wordt geassocieerd met algemene angststoornis en depressie, wordt het vaak behandeld met antidepressiva. Een dergelijk recept zou worden verstrekt door een huisarts of, misschien, een psychiater.
Net als angst en depressie is er echter geen enkel medicijn dat alle gevallen van claustrofobie effectief kan behandelen. Met andere woorden, medische professionals moeten mogelijk verschillende soorten medicatie uitproberen voordat ze iets vinden dat een zichtbare impact heeft op de angst van de patiënt voor besloten ruimten. Voor patiënten is het belangrijk om regelmatig met hun huisarts of psychiater te praten over de medicatie of medicijnen die ze gebruiken en hun effectiviteit te meten.
5. Steungroepen
Wat fobieën betreft, is claustrofobie een van de meest voorkomende. Op het eerste gezicht biedt dit misschien niet veel comfort voor de patiënt die te maken heeft met een ernstige claustrofobie.
De prevalentie van deze specifieke fobieën betekent echter dat er in de meeste geografische gebieden een aanzienlijk aantal mensen zijn die dezelfde verontrustende symptomen behandelen. Dit maakt het mogelijk voor patiënten met claustrofobie om via ondersteuningsgroepen met anderen te praten om openlijk hun ervaringen met de aandoening te bespreken. Zoals het geval is met een-op-een cognitieve gedragstherapie, kan dit de claustrofobiepatiënt helpen om de omvang van het probleem beter te identificeren en nieuwe methoden te vinden voor de behandeling van de aandoening.
6. Zorgvuldige planning
Vooruit plannen kan een effectieve manier zijn om mensen met milde tot matige claustrofobie naar een afgesloten ruimte te leiden. Door te erkennen dat men voor een relevante uitdaging staat - zeg, een lift besturen naar de bovenste verdiepingen van een wolkenkrabber voor werkdoeleinden - kunnen ze zich mentaal voorbereiden op het evenement in kwestie.
In deze geest kunnen zowel meditatie als afleiding helpen. Door meditatie kan iemand zichzelf ontspannen voordat hij zijn fobie onder ogen ziet, waardoor hij mogelijk de mentale stimulans krijgt om de hindernis te overwinnen. Ondertussen kan afleiding - door naar muziek te luisteren, een boek te lezen of alleen maar dingen te bedenken die de patiënt positieve, kalmerende gevoelens geven - ook helpen om een uitdaging van claustrofobie aan te gaan.