7 verrassende en gevaarlijke verslavingen

Wanneer u met een vriend uit eten gaat, besteedt u het grootste deel van uw tijd aan het inhalen of controleren van uw Facebook- en Twitter-accounts? De wereld is vol met gewoonten die je snel verslaafd kunnen krijgen, zoals gokken, winkelen, zonnen en zelfs junkfood eten. Zelfs gezonde gewoonten, zoals lichaamsbeweging, kunnen tot het uiterste worden doorgezet en vormen verslavend gedrag.

Hier zijn zeven verrassende maar gevaarlijk verslavende gewoonten ...

1. Winkelverslaving

Ondanks het feit dat je vrienden naar je verwijzen als een shopaholic, blijf je letterlijk winkelen tot je erbij neervalt, ondanks de rampzalige gevolgen voor je financiële welzijn. Dwangmatig shoppers hebben last van een psychische stoornis die dwangmatige uitgaven stimuleert, niet om materiële objecten te bereiken, maar eerder met de overtuiging dat hun aankopen hun zelfrespect, uiterlijk, reputatie en sociale relaties zullen vergroten.

Een studie uit 2013 van de San Francisco State University onderzocht de economische psychologie rond verslavingsverslaving. Onderzoekers vermoeden dat ruwweg 2 tot 9 procent van de Amerikanen zich schuldig maakt aan dwangmatig winkelen, maar ontdekte op interessante wijze dat dezelfde personen ook gevoelig zijn voor angst-, stemmings- en eetstoornissen. Resultaten van het onderzoek toonden aan dat, ondanks slecht kredietbeheer, dwangmatige klanten geneigd zijn om items te kopen die ze niet echt nodig hebben voor de dopamine (feel-good-chemical) "buy high".

2. Bruiningsverslaving

We voelen ons aangetrokken tot de zonnestralen om essentiële vitamine D (de zonnevitamine) te absorberen en te synthetiseren. Hoewel bepaalde hoeveelheden vitamine D essentieel zijn voor sterke botten, een goede immuunfunctie en om chronische ziekten zoals osteoporose bij volwassenen en osteomalacie bij kinderen te voorkomen, kan zonnebaden een verslaving worden als we afhankelijk worden van de voordelen van ontspanning en gemoedstoestand.

Onderzoek van de American Skin Cancer Foundation toont aan dat ultraviolet violet (UV) licht vrij verslavend kan worden vanwege de endorfines (of opioïde-achtige chemicaliën) die vrijkomen tijdens een zonnesessie. Ondanks overweldigend bewijs dat UVR koppelt aan huidkanker, blijft UVR-blootstelling (via zonnestralen en zonnebanken binnenshuis) toenemen, ondanks de gevaren van zonnebrand, blaren en melanoom en niet-melanoom huidkanker.

3. Social Media-verslaving

Hoe vaak heb je vandaag je Facebook-feed nog niet gecontroleerd? Als de aantrekkingskracht van sociale media je weghaalt van werk waar je anders van geniet, kun je een van de 13 procent zijn van de Amerikaanse gebruikers (1 procent wereldwijd) die verslaafd zijn aan sociale media.

Volgens recent onderzoek van de National Institutes of Health (NIH), hoewel Internet Addiction Disorder (IAD) niet officieel is toegevoegd aan de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, zou het wel moeten zijn. Columbia University-onderzoekers beweren dat IAD dezelfde structurele en functionele hersenafwijkingen veroorzaakt als middelenmisbruik. Kortom, je kunt de hoge drugsverslaafden van cocaïne vervangen door Facebook-berichten voor mensen met IAD.

4. Gokverslaving

Ook al is het idee dat gokken net zo verslavend kan zijn als drugs controversieel - de National Council on Problem Gambling beweert dat ongeveer 9 miljoen Amerikanen aan gokverslaving lijden en hun werk, gezin en financieel welzijn riskeren vanwege de kortstondige dopaminesprong die is opgedaan met gokautomaten, blackjack en zelfs online poker.

Uit onderzoek van de American Psychiatric Association (APA) blijkt dat genetisch, psychologisch en neurologisch gokken en drugsverslaving behoorlijk vergelijkbaar zijn. Studies tonen aan dat wanneer verslaafde personen zich bezighouden met activiteiten die het pleziercentrum van de hersenen stimuleren, meer dan 10 keer de hoeveelheid regulier dopamine (goed gevoel voor chemische stoffen) vrijkomt.

5. Smartphone-verslaving

Terwijl de gemiddelde gebruiker ongeveer 3, 6 uur per dag besteedt aan zijn smartphone - een nieuwe studie van de Universiteit van Derby, in Derby, Engeland, beweert 13 procent van de gebruikers een klinische smartphone-verslaving aan hun handen te hebben. Volgens psychologen die de studie hebben uitgevoerd, is een sterke link tussen narcisme en smartphone-verslaving heel duidelijk.

Om te verduidelijken, betekent dit hoe meer narcistisch iemand is; hoe groter de kans dat ze een smartphone-junkie worden. De University of Derby studie merkte op dat een obsessie met fysieke verschijning, eenzaamheid, jaloezie en het nemen van grote hoeveelheden "selfies" en het delen ervan via sociale media allemaal kenmerkend zijn voor smartphone-verslaving.

6. Oefening Verslaving

Een zogenaamde "runners high" is normaal na een geweldige training. Maar zelfs gezond gedrag kan te ver worden doorgevoerd, blijkt uit onderzoek van de National Institutes of Health (NIH), dat bewegingsverslaving als lichaamsbeweging en sportactiviteiten tot nu toe tot het extreme kenmerkt, dat ze nadelige psychologische en fysiologische effecten hebben.

NIH-onderzoek suggereert dat bewegingsverslaving bestaat uit een duidelijke obsessief-compulsieve component. Het is echter ook verplicht door beloning. Laboratoriumstudies over knaagdieren tonen bijvoorbeeld aan dat fysieke activiteit (op een wiel rijden) het dopamine-beloningssysteem van de hersenen triggert. Het verlangen naar deze gevoelens van euforie kan ook leiden tot bewegingsverslaving, zodat een verslaafde persoon zijn lichaamsbeweging niet zal beëindigen, zelfs niet voor een verwonding of ziekte.

7. Verslavingsproblematiek

De controverse wervelde in 1982 toen een Scientific American- studie chips als verslavend als cocaïne noemde. Het bleek dat ze niet zo ver af waren als het gaat om de medicijninducerende effecten van koolhydraten, vetten en suiker op het menselijk brein. Een studie van 2010, uitgevoerd door het Scripps Research Institute en gepubliceerd door het tijdschrift Nature Neuroscience, bewaakte de verslavende impact van vetmesten op 3 verschillende groepen laboratoriumratten.

Voor de studie kreeg de eerste groep alleen een rattenvoedsel, de tweede groep consumeerde een rattendieet plus een één uur durend buffet van snoep en vet voedsel, terwijl de derde groep volledige toegang kreeg tot even veel suiker en vet - rijk voedsel zoals ze konden eten. Het is niet verrassend dat de all-access groep te veel werd en zwaarlijvig werd terwijl de ratten zich beperkten tot het dagelijkse eetbui-gedrag van één uur buffet. Onderzoekers suggereren dat het onbeperkte buffet de "beloningsdrempel" in de hersenen van ratten verlaagde, waardoor hun verslaving in de loop van de tijd steeds erger werd.