12 Oorzaken van atriumfibrilleren

Atriale fibrillatie, of Afib, is de meest voorkomende abnormale hartslag of aritmie. De bovenste kamers of atria van het hart slaan zeer snel en uit de pas, wat resulteert in trilling of fibrillatie van de hartwanden. De precieze mechanismen die bijdragen aan atriumfibrilleren zijn niet volledig begrepen, maar het heeft sterke associaties met andere cardiovasculaire aandoeningen.

Boezemfibrilleren kan worden gecategoriseerd als paroxysmaal (duurt minder dan 7 dagen), persistent (duurt langer dan 7 dagen) of permanent (blijft langer dan 1 jaar bestaan). De meeste afleveringen lossen op in minder dan 24 uur. Twaalf oorzaken van atriale fibrillatie omvatten ...

1. Coronaire hartziekte

Coronaire hartziekte (CAD) verwijst naar de vernauwing of blokkering van slagaders in het hart. Het is de meest voorkomende doodsoorzaak bij mannen en vrouwen in de Verenigde Staten. De meest voorkomende oorzaak van CAD is atherosclerose, de afzetting van cholesterol en vet in de binnenwanden van de bloedvaten. Het berooft de hartspier van zijn bloedtoevoer waardoor zuurstof wordt verhongerd, wat leidt tot pijn op de borst, angina pectoris en uiteindelijk een hartaanval.

De bijdrage van de coronaire hartziekte aan de ontwikkeling van atriale fibrillatie is vermoedelijk door zuurstof verhongering of ischemie van de atria (bovenste kamers van het hart). Dientengevolge is een belangrijke strategie bij de behandeling van atriale fibrillatie de toediening van een klasse geneesmiddelen die calciumantagonisten worden genoemd. Deze medicijnen zorgen ervoor dat slagaders zich ontspannen en verwijden, waardoor de zuurstoftoevoer naar door zuurstof uitgenomen hartspiercellen toeneemt.

2. Hypertensie

Hypertensie of hoge bloeddruk betekent dat de bloeddruk in de slagaders van een persoon boven het normale bereik ligt. Bloeddruk meet de kracht van het bloed die tegen de arteriële wanden drukt. In de meeste gevallen is de oorzaak van hypertensie onbekend. De bloeddruk wordt uitgedrukt in twee cijfers, zoals 110/80. Het bovenste cijfer geeft de systolische bloeddruk weer (wanneer het hart samentrekt), terwijl het onderste getal de diastolische bloeddruk weergeeft (wanneer het hart ontspant).

De bijdrage van hypertensie aan de ontwikkeling van atriale fibrillatie is atriale remodelling en vergroting, die wordt veroorzaakt door abnormaal hoge bloeddruk. Een normale bloeddruk is 120/80. Bij de diagnose hypertensie wordt niet alleen rekening gehouden met de bloeddruk, maar met de leeftijd. Bij personen jonger dan 60 jaar wordt hypertensie gedefinieerd als een bloeddruk hoger dan 140/90. Bij personen ouder dan 60 jaar wordt hypertensie gedefinieerd als een bloeddruk hoger dan 150/90.

3. Aangeboren hartafwijkingen

Aangeboren hartafwijkingen verwijzen naar structurele problemen die voortkomen uit abnormale vorming van het hart of grote bloedvaten. De term "congenitaal" verwijst naar een aandoening die bij de geboorte aanwezig is. Ten minste 35 soorten aangeboren hartafwijkingen zijn beschreven. In sommige gevallen van aangeboren hartafwijkingen kunnen erfelijkheid of genetische aandoeningen zoals het syndroom van Down een rol spelen. In de meeste gevallen wordt geen duidelijke oorzaak vastgesteld. De meeste aangeboren hartafwijkingen moeten chirurgisch worden gecorrigeerd.

De rol van aangeboren hartafwijkingen in de ontwikkeling van atriale fibrillatie wordt verondersteld te centreren rond linker atriale hermodellering en vergroting, die wordt veroorzaakt door abnormaal hoge bloeddruk. Volwassenen met een voorgeschiedenis van aangeboren hartafwijkingen met huidige atriale fibrillatie presenteren behandelingsdilemma's, omdat ze niet reageren op alle traditionele behandelingen voor atriale fibrillatie. Bovendien is het voorkomen van herhalingen van atriale fibrillatie bijzonder moeilijk bij personen die eerder gediagnosticeerd waren met aangeboren hartafwijkingen.

4. Reumatische hartziekte

Reumatische hartziekte is een complicatie van reumatische koorts. Reumatische koorts is een ontstekingsziekte die ontstaat als gevolg van een onbehandelde keelontsteking. Strep-keel is een infectieziekte veroorzaakt door streptokokkenbacteriën. Het is een veelvoorkomende oorzaak van keelpijn bij kinderen en adolescenten. Snelle diagnose en behandeling van keelontsteking met antibiotica is noodzakelijk om complicaties zoals reumatische koorts en reumatische hartziekte te voorkomen.

De rol van reumatische hartziekten bij de ontwikkeling van atriale fibrillatie wordt gemedieerd door chronische ontsteking veroorzaakt door reumatische koorts. Reumatische koorts is zeldzaam in de Verenigde Staten, maar is nog steeds gebruikelijk in ontwikkelingslanden. Reumatische hartziekte vertegenwoordigt permanente schade aan het hart veroorzaakt door reumatische koorts. Het meest voorkomende gebied voor hartbeschadiging is de mitralisklep, die zich tussen de twee linker kamers van het hart bevindt. De beschadigde mitralisklep verhoogt het risico op het ontwikkelen van atriale fibrillatie.

5. Pericarditis

Pericarditis is een ontsteking van het pericardium of het dunne membraan rondom het hart. De ziekte kan acuut (korte duur) of chronisch (lange duur) zijn. Er zijn veel oorzaken van pericarditis. De meeste gevallen van pericarditis zijn het gevolg van een virale infectie, maar het kan ook worden veroorzaakt door een bacteriële, schimmel- of parasitaire infectie. De auto-immuunziekten lupus, sclerodermie en reumatoïde artritis veroorzaken soms pericarditis. Ten slotte kan een hartaanval of een hartoperatie gecompliceerd zijn door pericarditis.

De rol van pericarditis bij de ontwikkeling van atriale fibrillatie wordt gemedieerd door chronische ontsteking, die uiteindelijk de atria van het hart beïnvloedt. Chronische ontsteking door pericarditis leidt tot littekens en verkalking van het membraan rondom het hart, wat leidt tot een complicatie die constrictieve pericarditis wordt genoemd. De complicatie beïnvloedt het pompvermogen van het hart. Constrictieve pericarditis verhoogt ook de kans op het ontwikkelen van atriale fibrillatie.

6. Hyperthyreoïdie

Hyperthyreoïdie is een medische aandoening die wordt gekenmerkt doordat de schildklier te veel schildklierhormoon produceert. Het wordt vaak een overactieve schildklier genoemd. De schildklier is een kleine, vlindervormige klier aan de voorkant van de nek en regelt het metabolisme van een individu. Als gevolg van overmatig hormoon versnelt de schildklier het metabolisme waardoor symptomen als gewichtsverlies, snelle hartslag, angst, toegenomen eetlust, vermoeidheid, hitte-intolerantie, uitstekende oogbollen en een vergrote schildklier ontstaan.

Hyperthyreoïdie draagt ​​bij tot de ontwikkeling van atriale fibrillatie als gevolg van metabole stress, met name de toename van de hartfrequentie die leidt tot zuurstofgebrek (ischemie) in de atria. Het is de meest voorkomende hartcomplicatie van hyperthyreoïdie. Een studie gepubliceerd in het British Medical Journal vond een nauw verband tussen verhoogde schildklieractiviteit en het risico van het ontwikkelen van atriale fibrillatie. Met andere woorden, hyperthyreoïdie (verhoogde schildklieractiviteit) brengt een hoog risico met zich mee voor de ontwikkeling van atriale fibrillatie.

7. Diabetes Mellitus

Diabetes mellitus is een chronische aandoening die leidt tot hyperglycemie of hoge niveaus van glucose (suiker) in het bloed. Er zijn drie hoofdtypen diabetes mellitus: type 1, type 2 en zwangerschapsduur (veroorzaakt door zwangerschap). De ziekte is het gevolg van een tekort aan insuline of de ongevoeligheid van het lichaam voor de werking van insuline. Insuline is een hormoon (chemische boodschapper) geproduceerd door de alvleesklier die werkt om de bloedglucosespiegels te verlagen door de opname van glucose in de lichaamscellen te bevorderen.

Onderzoekers theoretiseren dat diabetes mellitus kan bijdragen aan de ontwikkeling van atriale fibrillatie door te leiden tot ontsteking van de boezems (bovenste kamers van het hart). Het lijkt erop dat diabetes mellitus een onafhankelijke risicofactor is voor de ontwikkeling van atriale fibrillatie. Met andere woorden, het kan een directe oorzaak zijn van atriale fibrillatie. Een studie gepubliceerd in het Journal of the American College of Cardiology concludeerde dat vrouwen met type 2-diabetes bijna het dubbele hadden van het risico van het ontwikkelen van atriale fibrillatie dan vrouwen zonder de chronische ziekte.

8. Obstructieve slaapapneu

Obstructieve slaapapneu (OSA) is een chronische ziekte waarbij een persoon tijdens het slapen stopt met ademhalen. De adempauzes worden veroorzaakt door de intermitterende blokkering van de luchtwegen naar de longen. De pauze duurt seconden en kan honderden keren voorkomen tijdens het slapen. Veel mensen weten niet dat ze OSA hebben. Het vermindert de kwaliteit van de slaap en veel mensen klagen over vermoeidheid en slaperigheid tijdens de nachtelijke uren.

De bijdrage van obstructieve slaapapneu aan de ontwikkeling van atriale fibrillatie wordt vermoed in de vorm van atriale hermodellering en vergroting, die het gevolg is van abnormaal hoge bloeddruk. De ziekte is een onafhankelijke risicofactor voor de ontwikkeling van atriale fibrillatie, waardoor het een directe oorzaak van Afib kan worden. De Sleep Heart Health Study uitgevoerd door Case Western Reserve University concludeerde dat personen met OSA vier keer meer kans hadden om atriale fibrillatie te ontwikkelen in vergelijking met patiënten zonder OSA.

9. Stimulerende middelen

Stimulerende middelen worden gebruikt om alertheid, aandacht en energie te verhogen. Stimulerende middelen zijn te vinden in een breed scala van items. Cafeïne is waarschijnlijk de meest bekende stimulant en wordt gevonden in frisdrank, koffie, thee, chocolade en energiedrankjes en -capsules. Vrij verkrijgbare medicijnen tegen verkoudheid, hoest en sinus bevatten pseudo-efedrine. Nicotine wordt verkregen uit de consumptie van tabaksproducten. Stimulerende middelen zijn het hoofdingrediënt in sommige dieetpillen. Recreatiemiddelen zoals cocaïne en methamfetaminen zijn stimulerende middelen.

De bijdrage van stimulantia aan de ontwikkeling van atriale fibrillatie wordt verondersteld een overmaat aan catecholamines te zijn, die hormonen zijn die worden geproduceerd door de bijnieren die bovenop de nieren zitten. Catecholamines worden vrijgegeven als reactie op stress en verhogen de bloeddruk, ademhalingsfrequentie en hartslag. Er zijn zorgen over de toenemende populariteit van energiedranken, vooral bij gezonde adolescenten, en de ontwikkeling van Afib. De associatie is gemarkeerd in een artikel uit januari 2011 in de Journal of Medical Case Reports.

10. Chronische obstructieve longziekte

Chronische obstructieve longziekte, of COPD, is een veelvoorkomende longziekte. Er zijn twee hoofdvormen van COPD-emfyseem en chronische bronchitis. De meerderheid van de mensen met de ziekte heeft een combinatie van beide vormen. Roken is de primaire oorzaak van COPD. De ziekte maakt het moeilijk om te ademen en kortademigheid is een van de belangrijkste symptomen. COPD is een progressieve ziekte, wat betekent dat het na verloop van tijd erger wordt.

De bijdrage van COPD aan de ontwikkeling van atriale fibrillatie wordt verondersteld een gevolg te zijn van atriale hermodellering. Roken, lage niveaus van zuurstof en ontstekingen dragen allemaal bij aan dit fenomeen. COPD is een onafhankelijke risicofactor voor de ontwikkeling van atriale fibrillatie, wat betekent dat het een directe oorzaak van deze aritmie kan zijn. Een overzichtsartikel gepubliceerd in de januari 2016 editie van Chronic Obstructive Pulmonary Disease: Open Access benadrukt de associatie tussen de twee ziekten.

11. Longembolie

Longembolie (PE) verwijst naar bloedstolsels in de longen. Het is een potentieel dodelijke complicatie van diepe veneuze trombose (DVT), een bloedstolsel, meestal afkomstig uit de diepe aderen van het gedeelte van de kuit van het been en reizen naar de longen. Longembolie komt voor bij ongeveer 60 tot 80 procent van de personen met de diagnose DVT. Het is de derde belangrijkste doodsoorzaak bij gehospitaliseerde personen.

De bijdrage van longembolie aan de ontwikkeling van atriale fibrillatie is atriale remodellering en vergroting, die wordt veroorzaakt door abnormaal hoge bloeddruk. Een studie gepubliceerd in het Journal of Thrombosis and Hemostasis vond geen oorzakelijk verband tussen atriale fibrillatie en PE. Dezelfde studie vond ook een sterke trend die een associatie tussen PE en Afib suggereert.

12. Alcoholmisbruik

Alcohol kan een verslavende substantie zijn. Alcoholmisbruik is een patroon van drinken dat de dagelijkse activiteiten van een persoon belemmert. Het is een veel voorkomende diagnose en de Verenigde Staten melden meer dan 3 miljoen gevallen per jaar. Personen met de diagnose alcoholmisbruik hebben een ernstig drankprobleem, maar zijn nog niet afhankelijk van alcohol. Personen met de diagnose alcoholmisbruik kunnen op een bepaald moment afhankelijk worden van alcohol.

De bijdrage van alcoholmisbruik aan de ontwikkeling van atriale fibrillatie ligt in zijn rol als metabole stressor. Conventionele wijsheid associeert zwaar drinken met een verhoogd risico op het ontwikkelen van atriale fibrillatie. Een studie gepubliceerd in het Journal of the American College of Cardiology concludeerde zelfs gematigde alcoholconsumptie-aandelen een associatie met de ontwikkeling van atriale fibrillatie. Matig alcoholgebruik kan worden gedefinieerd als niet meer dan één drankje per dag voor een vrouw en niet meer dan twee drankjes per dag voor een man.