De 10 meest voorkomende oorzaken van kniepijn

De knie is het grootste gewricht in het lichaam en kniepijn is een veel voorkomende klacht in alle leeftijdsgroepen. Dit kan te wijten zijn aan verschillende oorzaken, waaronder plotseling letsel, overmatig letsel of een onderliggende medische aandoening. De locatie en ernst van kniepijn varieert afhankelijk van de oorzaak. Het dijbeen (femur) en beenderen van het onderbeen (fibula en tibia) vormen het kniegewricht. Structuren gevonden in of rond het kniegewricht omvatten schijven (meniscus), kraakbeen, ligamenten, pezen en spieren. Tekenen en symptomen die gepaard kunnen gaan met kniepijn zijn onder meer zwelling, stijfheid, roodheid, warmte, zwakte, instabiliteit, knetter- of knarsgeluiden, koorts en verminderde bewegingsuitslag (onvermogen de knie volledig te strekken of te buigen).

De tien meest voorkomende oorzaken van kniepijn zijn ...

1. Patellofemoraal pijnsyndroom

Patellofemoraal pijnsyndroom, ook bekend als runner's knee, is een veelvoorkomende oorzaak van kniepijn onder hardlopers. Het kan ook mensen treffen die zich bezighouden met activiteiten die herhaaldelijk knikken vereisen, zoals fietsen, klimmen en springen. Symptomen van dit syndroom kunnen zijn: pijn achter of rond de knieschijf (knieschijf), pijn bij het buigen van de knie, pijn die verergert bij het lopen naar beneden of naar beneden, zwelling van de knie of knallende sensaties in de knie.

Patellofemoraal pijnsyndroom kan een of beide knieën beïnvloeden. Het kan worden veroorzaakt door overmatig gebruik (repetitieve buiging, oefeningen met hoge spanning of overbelaste pezen), direct trauma (vallen of stoten), verkeerde uitlijning van de knieschijf of andere beenbotten, problemen met de voeten (hypermobiliteit, gevallen bogen of platte voeten) en zwakte in de dijspieren of andere spieronbalans. Behandeling van het syndroom kan rust, ijs, compressie, verhoging, ontstekingsremmende medicijnen, stretching- en versterkingsoefeningen en steunzolen of schoenorthesen omvatten.

2. Chondromalacia Patella

Chondromalacia patella verwijst naar de verzachting en afbraak van het kraakbeen aan de onderkant van de knieschijf of patella. Het is een van de meest voorkomende oorzaken van kniepijn, vooral bij vrouwen. Chondromalacia-patella wordt veroorzaakt door een verkeerde uitlijning of onjuiste tracking van de patella wanneer deze over het dijbeen schuift (femur). Het meest voorkomende symptoom is een doffe, pijnlijke pijn in de voorkant van de knie achter de knieschijf, die kan worden verergerd door langdurig zitten.

Potentiële oorzaken van de aandoening zijn onder meer spieronevenwichtigheden zoals beklemming in de iliotibiale band en zwakte in de quadriceps of heuprotatormusculatuur. Fysiotherapie is een pijler van de behandeling van chondromalacia-patella en omvat het rekken en versterken van de beledigende spieronbalans, die meestal optreedt in de quadriceps-spier. Rust-, ijs- en ontstekingsremmende medicijnen kunnen ook worden gebruikt om ontstekingen en pijn te verminderen. De prognose, of vooruitzichten voor herstel, voor chondromalacia patella is uitstekend.

3. Osgood-Schlatter-ziekte

Osgood-Schlatter-ziekte is een knie-aandoening die het vaakst wordt gediagnosticeerd bij kinderen en adolescenten. Het kan een pijnlijke knobbel onder de knieschijf (patella) veroorzaken bij kinderen en adolescenten met groeispurten. Het treft meestal kinderen die deelnemen aan sporten zoals voetbal, basketbal, volleybal en ballet, omdat ze te maken hebben met hardlopen, springen en snelle veranderingen in de richting. De ziekte komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes. Het kan voorkomen in een of beide knieën.

Herhaalde stress van rennen en springen zorgt ervoor dat de pees die de knieschijf verbindt met het scheenbeen wegtrekt en eindigt in pijn en zwelling. De resulterende opening kan worden afgesloten met nieuwe botgroei, wat resulteert in een knokig knobbeltje onder de knieschijf. De pijn van de Osgood-Schlatter-ziekte kan variëren van mild tot chronisch en invaliderend. Ontstekingsremmende medicijnen en fysiotherapie kunnen helpen bij het verminderen van de pijn geassocieerd met de ziekte. Complicaties van de ziekte komen niet vaak voor. De ziekte van Osgood-Schlatter verdwijnt meestal na de adolescentie wanneer de botten niet meer groeien.

4. Artrose

Artrose van de knie is een veel voorkomende medische aandoening. De Amerikaanse centra voor ziektebestrijding en -preventie (CDC) schatten dat de stoornis meer dan 33 procent van de personen ouder dan 65 jaar treft. Het is een degeneratieve gewrichtsaandoening die wordt gekenmerkt door de achteruitgang van kraakbeen, overgroei van bot aan de randen (osteophyten) en verhoogde botdichtheid (subchondrale sclerose). Enkele veel voorkomende risicofactoren voor de ontwikkeling van artrose in de knie zijn vrouwelijk geslacht, obesitas, oudere leeftijd en eerdere knieblessures.

De meeste mensen die lijden aan artrose in de knie rapporteren pijn die slechter is bij gebruik en beter bij rust. Andere tekenen en symptomen van de ziekte kunnen zijn: stijfheid die over het algemeen verbetert na 30 minuten activiteit, zwelling, crepitus (een raspend geluid of gevoel) en slap. Pijn van de aandoening kan worden behandeld met lokale middelen zoals capsaïcine crème (Zostrix); orale ontstekingsremmende middelen zoals acetaminophen (Tylenol) of ibuprofen (Advil); en injecties direct in het kniegewricht met middelen zoals steroïden of hyaluronzuur (Synvisc). Ziekte in het eindstadium moet mogelijk chirurgisch worden behandeld met totale knievervanging.

5. Bursitis

Bursitis van de knie verwijst naar een ontsteking van een met vloeistof gevulde zak (bursa) in de buurt van het kniegewricht. Een slijmbeurs vermindert wrijving en dient als een kussen om de druk tussen botten en pezen en spieren in de buurt van gewrichten te verminderen. Elk kniegewricht heeft in totaal 11-bursae. Oorzaken van kniebursitis zijn veelvuldig knielen, een directe slag op de knie, bacteriële infectie van een slijmbeurs en complicaties van andere aandoeningen zoals artrose, reumatoïde artritis of jicht in de knie.

Veel voorkomende symptomen van kniebursitis zijn pijn, warmte, gevoeligheid en zwelling van de aangetaste slijmbeurs. Behandeling van kniebursitis kan het gebruik van ontstekingsremmende medicijnen of antibiotica met zich meebrengen (als er een infectie aanwezig is). Andere behandelingsmodaliteiten die worden gebruikt voor kniebursitis kunnen fysiotherapie, injectie met steroïden en aspiratie (drainage) van de slijmbeurs omvatten. Chirurgie kan worden aanbevolen voor ernstige chronische bursitis die niet reageert op andere behandelingen. Preventie van kniebursitis kan worden bereikt door kniebeschermers te dragen, pauzes te nemen bij langdurig knielen en overmatig kraken te voorkomen.

6. Popliteal cyste

Een popliteaal cyste, of de cyste van Baker, vertegenwoordigt een ophoping van vocht in de knieholte slijmbeurs, die een kleine met vloeistof gevulde zak achter de knie is. Het is de meest voorkomende oorzaak van pijn achter de knie. Het is genoemd naar de Britse chirurg die voor het eerst de aandoening beschreef, Dr. William Baker. Popliteale cysten worden meestal veroorzaakt door onderliggende medische aandoeningen zoals jicht (verhoogde niveaus van urinezuur in het bloed), hemofilie, lupus, osteoartritis, psoriasis, reumatoïde artritis en letsel.

Tekenen en symptomen van een knieholte kunnen kniepijn, zwelling of knobbels achter de knie, kuitpijn en klikken of blokkeren van het kniegewricht omvatten. Het behandelen van de onderliggende oorzaak van de cyste van Baker veroorzaakt meestal resolutie van de cyste. Algemene maatregelen voor de behandeling van een popliteale cyste zijn rust, ijs, ontstekingsremmende medicijnen, krukken en compressieverbanden. Poplitietcysten die bijzonder problematisch zijn, kunnen behandeling met steroïde-injectie, fysiotherapie of knie-operatie nodig hebben.

7. Prepatellaire bursitis

Prepatellar bursitis verwijst naar een ontsteking van de slijmbeurs (kleine met vocht gevulde zak) voor de knieschijf (patella). Het is ook bekend als de knie van een dienstmeisje. Het heeft niet alleen betrekking op housemaids, maar ook op handelaars zoals dakdekkers of tapijtlagen die herhaaldelijk knielen. Prepatellar bursitis kan worden veroorzaakt door een plotselinge verwonding (val of directe klap op de knie), terugkerende lichte verwonding van de knie (herhaald knielen), infectie, jicht en reumatoïde artritis. Het kan voorkomen bij personen in elke leeftijdsgroep en komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen.

Symptomen van prepatellar bursitis kunnen zijn: pijn in de voorkant van de knie, roodheid en zwelling in de voorkant van de knie, en moeite met het buigen van de knie, lopen en knielen. Koorts kan gepaard gaan met prepatellaire bursitis veroorzaakt door een infectie. De meeste gevallen van prepatellar bursitis reageren op conservatieve behandeling met rust, ijs, ontstekingsremmende geneesmiddelen en verhoging van de aangedane knie. De conditie kan worden voorkomen of worden voorkomen door het gebruik van kniebeschermers.

8. Patellaire tendinitis

Patellaire tendonitis is een overbelastingsblessure die de patellapees treft, die net onder de patella (knieschijf) zit en de knieschijf aan het scheenbeen vastmaakt. Het wordt ook jumper's knee genoemd. Activiteiten die veelvuldig springen en landen vereisen, leggen overdreven veel stress op de patellapees. De stress resulteert in kleine scheurtjes in de pees. Het treft vaak atleten die betrokken zijn bij sporten zoals basketbal, volleybal, voetbal, voetbal, atletiek, tennis, gymnastiek en skiën. De toestand kan ook het gevolg zijn van veroudering.

Tekenen en symptomen van patellape peesontsteking kunnen zijn: gelokaliseerde pijn en gevoeligheid over de patellapees, verdikking van de patellapees, stijfheid in de patellapees en pijn verergerd door springen, landen of rennen. Patella-tendinitis reageert meestal goed op conservatieve behandelingen zoals rust, ijs, ontstekingsremmende medicijnen, stretching en versterking van de quadriceps-spieren en fysiotherapie. Herstel van patellape peesontsteking kan enkele weken tot enkele maanden duren.

9. Iliotibiaal bandsyndroom

Iliotibiaal bandsyndroom (ITBS) treedt op wanneer de iliotibiale band (het ligament dat langs de buitenkant van de dij loopt van heup tot scheenbeen) strak of ontstoken is. Het is een van de meest voorkomende overbelastingsverwondingen bij hardlopers. Het kan ook worden geassocieerd met activiteiten zoals fietsen, wandelen of gewichtheffen. Iliotibiaal bandsyndroom is de meest voorkomende oorzaak van zij- of zijkniepijn. Het wordt veroorzaakt door overmatige wrijving van de iliotibiale band aan de zijkant van de knie.

De meest voorkomende klacht van ITBS is diffuse pijn over het laterale aspect (zijkant) van de knie. Hardlopen, met name bergafwaarts, kan de kniepijn verergeren. Een ander veel voorkomend symptoom van ITBS is zwakte bij het zijwaarts bewegen van het been. Behandelingsopties voor de behandeling van ITBS omvatten rust, ijs, ontstekingsremmende medicijnen, stretching- en versterkingsoefeningen, sportmassage en acupunctuur.

10. Osteochondritis Dissecans

Osteochondritis dissecans (OCD) verwijst naar een gewrichtsaandoening waarbij bot onder het kraakbeen van een gewricht sterft als gevolg van een gebrek aan bloedstroom. Het dode bot en kraakbeen breken los en veroorzaken pijn en verminderde gewrichtsbeweging. De aandoening kan in elk gewricht voorkomen, maar heeft meestal invloed op het kniegewricht. Osteochondritis dissecans komt het vaakst voor bij kinderen en adolescenten, vooral diegenen die hoog actief zijn in de sport. De exacte oorzaak van OCD is onbekend, maar wetenschappers vermoeden dat het kan resulteren uit herhaaldelijk trauma aan bot na verloop van tijd.

Symptomen van osteochondritis dissecanen die het kniegewricht beïnvloeden, kunnen pijn, zwelling, gevoeligheid, kneden of klikken van gewrichten, gewrichtszwakte en afgenomen bewegingsbereik zijn. Conservatieve maatregelen zoals rust en fysiotherapie zijn de belangrijkste behandelingsmogelijkheden voor deze aandoening. Chirurgie kan nodig zijn voor losse fragmenten in het kniegewricht of als conservatieve maatregelen falen na 4 tot 6 maanden.