12 Mythen met gewichtsverlies die we blijven geloven
Myth One: Cheat Days
Er zijn veel "diëten" die het idee ondersteunen om één dag van de week te plukken om onze dag te worden van het eten van wat we maar wensen. De overtuiging is dat als we in staat zijn om een zak chips te genieten op onze cheat-dag, we ons gedurende de week niet zo arm zullen voelen. Helaas kunnen deze cheat-dagen een flink aantal calorieën bevatten die, overuren, tot gewichtstoename kunnen leiden ten opzichte van gewichtsverlies.
Bovendien, als we ervan uitgaan dat we deze extra calorieën zullen verbranden door oefening, kan de realiteit teleurstellend zijn, omdat we de calorieën overschatten die tijdens work-outs worden verbrand. Door ons te concentreren op een consistent gezond dieet, kunnen we ook de onbedwingbare trek verminderen en ons op het goede spoor houden (zonder de oefening te moeten misbruiken). Bovendien leidt een dieet dat leidt tot gevoelens van achterstelling alleen tot eetbuien en gewichtstoename.
Mythe Twee: Oefening als een hulpmiddel om gewicht te verliezen
Oefenprogramma's zijn nog nooit zo populair geweest op sociale media. We kunnen geen halter gooien zonder de nieuwste krachtmeting en het afvlakken van de buik te raken. Meer recentelijk heeft onderzoek gesuggereerd dat het toevoegen van lichaamsbeweging aan onze levensstijl, hoewel goed voor de gezondheid, mogelijk niet de voordelen oplevert van gewichtsverlies die we kunnen verwachten.
Tussen hormonale veranderingen als gevolg van veroudering en reeds bestaande verwondingen die de noodzakelijke intensiteit in de weg zitten, zal oefening op zichzelf het minst effectief zijn. Een combinatie van gezond eten en lichaamsbeweging kan leiden tot gewichtsverlies overuren, maar het is belangrijk om rekening te houden met het plezier en het potentieel voor een lang leven bij het kiezen van een geschikte workout.
Mythe drie: laag vet voor vetverlies
Het wordt steeds beter begrepen dat het eten van vet er niet voor zorgt dat we dik worden, maar veel darmen met een laag vetgehalte klampen zich nog steeds vast aan het eeuwenoude geloof dat dit wel het geval is. Dit is het meest evident bij het winkelen voor een vetrijke yoghurt bij de vetarme of vetvrije (sterk verwerkte) opties.
Een studie gepubliceerd in de Annals of Internal Medicine suggereert dat een koolhydraatarm dieet effectiever is voor gewichtsverlies dan een vetarm dieet. Hele, natuurlijke vet is een noodzakelijk onderdeel van een gezond dieet en nodig voor energie en de opname van bepaalde vitamines. Dus de volgende keer dat er een keuze is tussen vetarm en heel vet, neem dan het risico ... de resultaten kunnen verrassend zijn.
Mythe Vier: Fat Lost is Forever verloren
Waarom benaderen we elk gewichtsverliesprogramma zoals het onze laatste zal zijn wanneer het onderzoek suggereert dat meer dan 95 procent van ons het allemaal weer zal terugkrijgen? Is het hoop of ontkenning of zou dit een vorm van waanzin kunnen zijn als we waanzin zouden definiëren als hetzelfde doen, telkens opnieuw een ander resultaat verwachten?
Het onderzoek is duidelijk dat degenen die het gewicht verliezen, het uiteindelijk in vijf jaar opnieuw zullen vinden. Wanneer we een levensstijl veranderen en een paar kilo afvallen, vragen we ons misschien af of dit iets is dat we de rest van ons leven kunnen blijven doen. Zo niet, verplaats er dan een en vind strategieën die leuk en realistisch zijn.
Myth Five: Weight Loss Contests Work
Wedstrijden om het gewichtsverlies blijven groeien in populariteit, grotendeels als gevolg van de populaire tv-show die mensen tegen elkaar uitroept tijdens een race om in heel korte tijd honderden kilo's kwijt te raken. Niet alleen is deze praktijk gevaarlijk, maar het kan ook leiden tot gevoelens van schaamte, schuldgevoelens en andere psychische problemen zoals depressie en zelfmoordgedachten als het gewicht terugkeert.
Wedstrijden met betrekking tot gewichtsverlies bevorderen ongeordend eet- en oefenmisbruik en hoewel ze kunnen leiden tot gewichtsverlies, zijn ze niet duurzaam over langere tijd. Hoewel de "verliezer" gelooft dat deze wedstrijden iemand verantwoordelijk houden en de nodige motivatie bieden, zijn deze voordelen vluchtig en zullen ze alleen maar leiden tot teleurstelling.
Mythe Zes: Spot Reduction is de sleutel
Als sociale mediasites een indicatie zijn, is een geloof in spotreductie terug met een wraak. Spotreductie, iets populairs in de jaren tachtig, is een overtuiging dat als we één deel van het lichaam uitoefenen, we het vet rond dat deel kunnen verminderen of elimineren. Het was bijvoorbeeld niet zo lang geleden dat we 100 sit-ups zouden uitvoeren om een platte buik te krijgen. Hoewel de rectusabdominus mogelijk sterker is vanwege onze inspanningen, zal het bovenopliggende vet niet wijken.
Het goede nieuws is dat we kunnen stoppen met het uitvoeren van 100 ezels kicks per nacht en het slechte nieuws is dat onze inspanningen in het verleden tevergeefs zijn geweest. Spotreductie is een van de grootste mythen van de fitnessindustrie, terwijl het tot op de dag van vandaag nog steeds populair is.
Mythe Zeven: Calorische beperking is noodzakelijk
Nog steeds een veronderstelling voor velen bij het overwegen van een vetverliesregime, wordt caloriebeperking nog steeds verondersteld een voorloper te zijn om het magere leven te leiden. Hoewel onderzoek het idee ondersteunt dat een beperking in calorieën leidt tot gewichtsverlies overuren, kan dit ook leiden tot eetbuien, te veel eten en eetstoornissen, waaronder anorexia, als het op extreme manieren wordt toegepast.
Interessant is dat een studie gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association suggereert dat caloriearme diëten het metabolisme kunnen vertragen, wat leidt tot minder gewichtsverlies dan een dieet met een hoger caloriegehalte. De onderzoeksbevindingen gaan ook over het idee dat alle calorieën gelijk zijn gemaakt. Als dit het geval is, kunnen we een eetplan vinden dat ons een verzadigd gevoel geeft en overgewicht tot gewichtsverlies leidt.
Mythe Acht: Wilskracht
Wat gebeurt er als we van de vetverbrandingswagen afvallen? We hebben de neiging om het de schuld te geven van ons gebrek aan wilskracht of zelfbeheersing, maar is dit echt het geval? Bestaat er zoiets als wilskracht als we verschillende krachten tegen ons hebben? Factoren zoals stress, gebrek aan slaap, geestesziekte en omgevingen vol fastfoodopties kunnen allemaal een negatieve invloed hebben op onze pogingen om af te vallen.
Onderzoek naar de bio-psycho-socio-culturele invloeden van gewichtstoename en -verlies suggereert sterk dat we niet zo controle hebben over ons eet- en beweeggedrag als we denken dat we zijn. In plaats van zelfbeschuldiging, kan het constructiever zijn om te kijken naar de invloeden om ons heen die onze tijd hebben gemotiveerd en die in gedachten te houden wanneer we teruggaan naar die wagen.
Mythe negen: Gewichtsverlies is gezond
Met gezondheidsbevorderingscampagnes en programmering die zo gericht zijn op het verminderen van de taille van Noord-Amerikanen, zal het uiteindelijk onze gezondheid echt verbeteren? Voor degenen die zware belasting dragen, moeten programma's voor gewichtsverlies langzaam en stabiel zijn of het risico op hartcomplicaties toenemen. Voor anderen die voor bariatrische chirurgie hebben gekozen, gaat het gewicht verloren zonder de noodzaak van een verandering in dieet of lichaamsbeweging en dat, volgens het onderzoek, kan leiden tot meer negatieve gezondheidsresultaten dan ooit werd gedacht.
Paul Compos, auteur van "The Obesity Myth" bevat een breed scala aan onderzoeken die het idee ondersteunen dat overgewicht, en zelfs obesitas, ziekte veroorzaken, een leven lang ongezond voedsel en een zittende levensstijl de oorzaak is van chronische ziekten. Linda Bacon, auteur van "Health at Every Size" deelt vergelijkbare verslagen en suggereert dat een focus op gezondheid zal resulteren in grotere gezondheidsvoordelen dan een focus op vet.
Mythe Ten: hoe sneller hoe beter
Het is een feit dat programma's die snel (en eenvoudig) gewichtsverlies beloven, meer succes zullen hebben bij het werven van klanten dan bedrijven die zich gedurende langere perioden concentreren op veranderingen in levensstijl. Alleen al om die reden is het moeilijk om een succesvolle campagne voor gezondheidsbevordering te vinden wanneer alle mensen willen dat een tien pond verlies in tien dagen plat is.
De wrede waarheid van de zaak is dat snel gewicht verloren snel zal worden gevonden. Vanwege deze foutieve overtuiging hebben veel mensen nog meer overgewicht bereikt en hebben ze het opnieuw proberen opgezegd. Aanhoudend vetverlies komt meer voor wanneer kilo's langzaam verloren gaan. Dit geeft de "verliezer" een kans om positieve veranderingen in levensstijl aan te brengen.
Mythe Elf: Junk Food is slecht
De eerste stap in het cultiveren van een ongeordende relatie met voedsel is het labelen van voedsel "goed" of "slecht". We zien het in de media, op onze scholen, in onze campagnes voor gezondheidsbevordering en in die irritante pop-ups online. Het feit is dat er niet zoiets bestaat als een "slecht" of "goed" voedsel. Het is hoe we voedsel gebruiken dat positieve of negatieve effecten kan hebben op onze gezondheid.
Junkfood heeft een slechte rap gekregen en kan deel uitmaken van een gezond dieet als het met mate wordt toegepast. Inzicht in het feit dat velen van ons niet in staat zijn om onze frituurconsumptie onder controle te houden wanneer ze de kans krijgen, het kan te maken hebben met deze "alles of niets" benadering van voedsel dat aandacht nodig heeft in plaats van blacklist junkfood helemaal.
Mythe Twaalf: meer oefenen is beter
Als beweging goed voor ons is en gewichtsverlies kan beïnvloeden, dan is het logisch dat meer beter is. Deze laatste overtuiging kan niet alleen bijdragen aan de frustratie als verwachtingen niet worden ingelost, maar kan leiden tot verslavingsproblemen en ernstig overbelastingsletsel.
Hoewel de trends genoteerd in de fitness-industrie neigen naar intensieve training, laat onderzoek ons zien dat lichaamsbeweging, net als al het andere, met mate moet worden genomen. Het rendement op onze investering is groter als we gedurende 30 tot 60 minuten aan lichaamsbeweging doen (dwz lopen). Het toevoegen van meer tijd, meer intensiteit en meer oefeningen kan leiden tot meer tranen dan vreugde.